Federico Ordoñez: flamenco als persoonlijke zoektocht

Andalusië heeft niet langer het monopolie op topflamenco en Federico Ordoñez staat klaar om dat te bewijzen. De Brusselse bailaor van Spaanse origine is gestaag bezig aan zijn opmars naar de flamencotop.

In Espace Senghor stelt Ordoñez zijn nieuwe project Ambos lados ('beide zijden') voor, waarin hij uiting geeft aan belangrijke levenservaringen zoals het verlies van een zielsverwant, menselijke verlangens, de kracht die hem drijft om te leven voor zijn passie en het vuur dat de dans in hem aanwakkert.

Ondanks zijn recente succes was het niet zo vanzelfsprekend om bailaor (flamencodanser) te worden. "'Ben je wel een zigeuner?' vragen mensen me vaak. Niet dus. 'Maar je komt toch uit Andalusië?' Ook niet, ik ben in Brussel geboren als kind van een Spaanse vader en een Italiaanse moeder. De ontgoocheling druipt dan van hun gezichten af, alsof het feit dat ik geen zigeuner uit Andalusië ben iets aan de kwaliteit van mijn werk verandert."

Een zware strijd
Toch is het eerder het toeval dat Federico Ordoñez naar de flamenco bracht. "Mijn vader komt uit het noorden van Spanje, waar geen flamenco wordt gedanst. De zus van een vriend danste sevillanas (een folkloristische dans uit Andalusië, bt) en mijn beste vriend uit mijn kindertijd wou dat ook doen, maar durfde niet als enige jongen. Hij nam me mee," vertelt Ordoñez. "Onze eerste voorstelling in de gemeentezaal was een ware revelatie: de voorbereiding, de choreografie, het spektakel. Ik wist meteen wat ik wou worden!"

Als zestienjarige jongeman ging Ordoñez bij de Belgische flamencopionier Antonio Martinez studeren met als doel professional te worden. "Het was een zware strijd, eerst tegen mijn ouders en dan tegen mijn vrienden. Iedereen vond dat ik moest studeren om serieus werk te vinden. Ik heb doorgebeten en deed allerhande karweitjes om rond te komen."

Een reis vol tegenstrijdigheden
Ordoñez hanteert de tablao, een traditionele flamencostijl, al noemt hij zichzelf liever geen traditionele bailaor. "Ik probeer trouw te blijven aan de traditie, maar op mijn manier, met mijn bewegingen, zonder pretentie. Mijn stijl is niet feestelijk noch vrolijk, ik ga voor diepere en trieste thema's met als doel het publiek te ontroeren, mee te nemen in een gevoel. Geen groots opgezet spektakel. Ik heb het niet voor die huidige trend, waar gebluft wordt met techniek en virtuositeit. Zo wordt het een circus, maar waar zit dan de boodschap? Ik doe het omgekeerde: iets simpels gebaseerd op emotie."

Emotie staat ook centraal in Ambos lados. "Als ik dans, geef ik me volledig over aan mijn emoties," zegt Ordoñez. "Dans is voor mij een tegenstelling tussen de persoon die ik ben en de persoon die ik zou willen zijn. Ambos lados staat symbool voor die persoonlijke zoektocht. De verwarring die je kunt voelen tegenover het onbekende, door onzekerheid, of bij markante gebeurtenissen in je leven, zoals de dood of het einde van een liefdesrelatie. Het is een reis vol tegenstrijdigheden."

data: 10 & 11/1, 20.30

tickets: €12/13/14

waar: Espace Senghor