Kid Koala:scratch-dj met de draaitafelblues

Jawel, de enige koala op het Ninja Tune-label, die met de snelste vingers ter wereld, heeft een primitieve bluesplaat gemaakt, en dat op de vintage apparatuur van zijn oude hiphipidolen. “Om de toekomst recht in de ogen te kunnen zien, moet je af en toe graven in het verleden.”

Kid Koala is de artiestennaam van de Canadese dj en producer Eric San, die zichzelf het voorbije decennium gekscherend een straffe carrière bijeen heeft gescratcht. Het viel ook grote namen als Radiohead, the Beastie Boys, John Medeski, Mike Patton, Jack Johnson en DJ Shadow op, die hem stuk voor stuk meenamen op tournee. Live is deze scratch deejay, die constant in de lach schiet als we hem opbellen in thuisstek Montreal, immers een bijzonder innovatief entertainer.

De laatste keer dat hij in België te gast was kreeg het publiek koptelefoons opgezet en mocht het op knusse zitjes plaatsnemen omringd door kunst. San maakte van de gelegenheid gebruik om zijn meest recente graphic novel voor te stellen. Het was eens iets anders dan de dolle draaitafelbingo die we van hem gewoon zijn. In het verlengde hiervan liggen zijn Music to Draw to-events. "Ik was op een ijskoude winteravond in mijn studio aan het tekenen, en bedacht me plots dat al mijn vrienden op hetzelfde moment ook thuis bezig waren. 'Zou het niet extreem cool (sic) zijn als ik hen allemaal samenbreng op één en dezelfde plek waar ze dan precies dezelfde dingen zouden doen als in hun atelier of studio?', vroeg ik me af. En weet je wat? Enkele weken later zaten ze daar met enkele honderden creatievelingen te tekenen, te ontwerpen, te naaien, te beeldhouwen… terwijl ik down-tempo plaatjes draaide. Wat een energie, man!"

Onderweg zijn
Het zijn dat soort ideeën die de koala op de been houdt. "Als ik iets te veel achter mijn draaitafels heb gestaan, krijg ik daarna zin om precies het tegenovergestelde te doen en wil ik muziek spelen die je op de dansvloer niet te horen krijgt. (Lacht)" Ook dit keer heeft hij ons verrast met zowaar een onvervalste portie scratch blues. Wie is er anders zo gek om de telefooncodes van Chicago (312), LA (213) en New York (212) na elkaar te scratchen en zo het unheimlich gevoel te omschrijven dat hem tijdens zijn vele reizen overvalt.

"Veel van deze songs gaan over onderweg zijn, en dan leek dat me gewoon een goed idee. Ik beweeg me nu eenmaal constant tussen tijdzones, vliegtuig op, vliegtuig af, om plaatjes te gaan spelen. Eigenlijk ben ik de voorbije 15 jaar non-stop op tournee geweest. Om na drie soloalbums en tal van samenwerkingsprojecten (de kid maakt op tijd en stond ook deel uit van Gorillaz, Deltron 3030 en The Slew, red.) het wijder perspectief te behouden leek het me het uitgelezen moment om een bluesplaat te maken." Eentje die, omdat het Kid Koala betreft, tot stand kwam aan de draaitafel.

Drummachine
Voor 12 bit blues kon de deejay bovendien eindelijk een beroep kon doen op de fameuze SP-1200 sampler-en drummachine. Destijds toverden al zijn hiphophelden er hun beats uit, maar 5.000 dollar was toen veel te veel voor een beginnend dj. "De korrelige, lekker vuile sound van de primitieve machine zit deze ontbeende bluestracks als gegoten. Mijn favoriete bluesopnames klinken ook heel elementair."

Het is vaak het geluid van een man die met zijn voeten stampt. Veel drum- en computertechnologie heb je daar niet voor nodig. Maar niet alleen de muziek is old school. Bij een gelimiteerde oplage van het album zit een kartonnen draaitafelbouwpakket. Da's dikke fun. En voor de live show - ik noem het mijn vinyl vaudeville - breng ik danseressen en poppen mee. Zijn dat niet de twee oudste vormen van entertainment? (Lacht) Als ik mijn favoriete muziek opsom, of het nu rock, hiphop of jazz is, dan leiden ze eigenlijk allemaal naar de blues. Het was dus onvermijdelijk dat ik die muzikale crossroads zou opzoeken."

19.30, €13/16