À Louer van Peeping Tom: Alles staat te huur

In 2000 werd de Brusselse succesformatie Peeping Tom opgericht door Gabriela Carrizo en Franck Chartier. Ze oogstten lof met de tegelijk spectaculaire en poëtische choreografieën van de trilogie Le jardin, Le salon en Le sous sol, en 32 rue Vandenbranden. In de nieuwe productie 'À louer' exploreren ze de mogelijkheden en de onzekerheden van wat tijdelijk, voorlopig, en inwisselbaar is.

In À louer danst Franck Chartier niet meer zelf. Hij vindt het verstandig dat aan de jongeren over te laten, en heeft misschien wel gelijk, want de veeleisende choreografieën hebben in de voorbereidingen alweer tot kwetsuren geleid. Hij en Carrizo bedachten wel het materiaal waaruit À louer is opgebouwd.

"We zijn vertrokken van de situatie waarin een persoon je iets aan het vertellen is terwijl je wegdroomt en aan iets anders begint te denken," zegt Franck Chartier. "Je luistert dan niet langer en vertoeft in een parallelle wereld. Die wereld proberen we te exploreren in À louer."

Hoe doe je dat in de taal van de dans?
Franck Chartier: De tijd in zo'n parallelle wereld verloopt helemaal anders. Als die persoon drie minuten tegen je aan het spreken is, kan het aanvoelen alsof de gedachten die jou in beslag nemen wel tien minuten duren. Die décalage is interessant voor een dansvoorstelling. Voor iemand die in zijn gedachtenwereld vertoeft kunnen de mensen in de reële wereld plots heel traag bewegen of juist snel. We spelen dan ook met versnelling en vertraging. Ook het oprekken van de tijd heeft ons geïnspireerd. In onaangename situaties proberen we de tijd snel te laten voorbijgaan, bij aangename gebeurtenissen proberen we elke minuut drie minuten te laten duren.

Daarnaast hebben we ook veel met ontdubbeling gewerkt. In gedachten lijkt het alsof we ons kunnen opsplitsen en onszelf van buitenaf gadeslaan.

Met deze ingrediënten verkennen we de cinematografische kant van het werk van Pepping Tom verder. Via je gedachten aan de werkelijkheid ontsnappen heeft iets heel filmisch. Geluid en belichting spelen een heel belangrijke rol als je het gevoel probeert te creëren dat je in de hoofden van de personages kunt kijken.

Op welke manier sluit de titel À louer bij dit alles aan?
Chartier: We creëren een wereld waarin alles te huur is en niets kan worden gekapitaliseerd. Materiële dingen, personen, maar ook een situatie, of de tijd: alles is te huur. Zelfs God kun je in zekere zin huren, want je gaat erbij te rade op de momenten dat je hem nodig hebt. Maar op die manier is ook alles tijdelijk en inwisselbaar. Van de ene dag op de andere kan iets verdwijnen. Door de dood, door de tijd, maar ook door andere onvoorziene gebeurtenissen, zoals door brand. Ons decor zal een afgebrand theater zijn. Dat idee kregen we toen we een vrouwtje bezig hoorden op de rommelmarkt. Toen iemand haar iets probeerde te verkopen, antwoordde ze dat het haar niet interesseerde omdat ze alles al eens had verloren op het moment dat haar huis afbrandde.

Jullie hebben van dat huis een theater gemaakt.
Chartier: Dat sluit aan bij een gebeurtenis in Argentinië, waar Gabriela Carrizo van afkomstig is. In 2001 heerste daar een grote crisis, en stond er ook een theater in Buenos Aires te koop. Het afgebrande theater symboliseert dus ook de kwetsbaarheid van theater en kunst.

start: 20 uur (23 oktober om 15.00, 25 oktober om 12.30 uur)
tickets: 12 / 15 / 16 / 19 euro

-------