Maja Westerveld: vers bloed in het abattoir

“Tijdens de schrijfopleiding heb ik hun Chaostrilogie gezien. Daardoor realiseerde ik me dat er ook een heel ander soort theater bestond, met veel energie die niet alleen uit het hoofd maar ook uit de buik komt. Pas aan het RITCS kwam ik erachter dat Stef (Lernous, het Abattoir-opperhoofd dat ook lesgeeft aan het RITCS, mb) de Chaostrilogie heeft geregisseerd. Toen er in de masteropleiding ruimte kwam voor stages, mocht ik meewerken aan het stuk Colossus. Zo ben ik uiteindelijk bij Abattoir en in België gebleven.”

Bij Abattoir Fermé is Westerveld in opleiding tot regisseur. In een traject van vijf jaar maakt ze haar eigen stukken. Ze neemt de projecten aan die niet in de agenda van het gezelschap passen. Onlangs maakte ze een massavoorstelling met 400 inwoners van een dorp, en ze is klankbord van Stef Lernous.

“Abattoir is zo’n dynamisch gezelschap dat ik er techniek kan leren, soms onverwacht moet invallen in een stuk, en natuurlijk ook gewoon heel onromantisch de rommel mee opruim na een repetitie. Momenteel ben ik samen met Stef Salome aan het maken in Duitsland. Straks gaan we figuranten zoeken en timmeren aan de set voor de film die we ter gelegenheid van 20 jaar Abattoir gaan draaien.”
Het belangrijkste doel van dit traject is op zoek gaan naar een eigen signatuur als theatermaker.

“Natuurlijk zijn er inhoudelijk raakvlakken met wat de mensen kennen van Abattoir. Het doel van Drek was niet zozeer om op te vallen, of mij in de markt te zetten als nieuwe jonge maker van Abattoir, wel om te zoeken welk theater ik wil maken. Ik heb een jaar aan de voorstelling geschreven, ze getoond aan een publiek, verder geschreven en gerepeteerd, met als focus die zoektocht. Tot twee weken voor de voorstelling was het niet duidelijk of ze op tijd af zou raken, maar uiteindelijk bleek er een publiek voor te zijn.”

Om niet te zeggen dat het stuk veel bijval kreeg – in ieder geval meer dan het hoofdpersonage. Westerveld: “Ik heb nu een fascinatie en een liefde voor sukkels in de maatschappij. Drek gaat over een dame die op een ochtend door de wekker slaapt en zo haar grip op de werkelijkheid en de maatschappij verliest. Alles vliegt aan haar voorbij, maar toch wil ze halsstarrig aanklampen. Al doende schrijft ze een document om weer grip te krijgen op het bestaan.”

ABBATOIR FERMÉ: DREK 5/2, 12.40, Bozar