Pascale Platel: 'Ik geloof niet meer in één antwoord'

In het jaar waarin jeugdtheater Bronks zijn 20e verjaardag viert, mag Pascale Platel niet op het programma ontbreken. De Gentse die met Bronks behoorlijk wat succesvoorstellingen maakte, confronteert dit keer zesplussers met de kunst van het kipkappen.

"Ik ben op het podium iemand (Miss PéPé Promptly) die een cursus kipkappen geeft die over de hele wereld bekend is," zegt Platel over het verhaal achter haar nieuwe voorstelling. "En dan komt er een man aan die al 37 jaar op zoek is naar mij, en die mij kent van toen hij zelf nog een kind was. Hij kan niet binnen omdat de cursus alleen toegelaten is voor kinderen. Maar hij verkleedt zich zodat hij mij toch kan ontmoeten. Dan begint het eigenlijk pas, maar ik voel dat ik er verder niet te veel over mag zeggen. Het is een voorstelling die je heel persoonlijk moet beleven en ze maakt bij verschillende mensen andere dingen los. Ik heb ze al een paar keer getoond en hoe minder ik op voorhand zeg, hoe beter.

Behalve PéPé Promptly ontmoeten we ook Pipi Ano en Popolle Parolle. Klinkt goed.
Pascale Platel: Dat komt er allemaal zo uit als ik aan het schrijven ben. Muziek is belangrijk als ik een stuk maak. In de tekst zitten dialogen die zeer gewoon lijken en herkenbaar klinken, omdat ik ze in spreektaal breng. Maar ook woorden als 'zo' of 'helemaal' mogen niet ontbreken, anders klinkt het geheel niet meer goed.

U heet zelf trouwens ook PP.
Platel: Ik denk dat het stuk voor veel mensen herkenbare situaties bevat, maar ik ben het altijd zelf die op het podium staat. Ik heb al veel moeten antwoorden op de vraag of ik nu vooral acteer of mezelf ben, en daar kom ik nooit uit. Ik voel me niet echt een actrice. Ik ben iemand die speelt, en als ik op de scène sta, komt er een facet van mij naar boven dat er altijd al was. Er gebeurt iets op de scène. Ik stap niet zomaar in en uit een rol.

Er zijn onderwerpen die altijd maar terugkomen in mijn voorstellingen zonder dat ik die zelf kan of wil vatten. Ik voel ze en ik wil er dringend iets over zeggen. Ik denk dat ik dat dit keer op een gebalde, specifieke manier doe. Maar nu spreek ik wel weer in raadsels, hè. Je moet eigenlijk komen kijken. Als ik ga zeggen waarover het gaat, dan is het niet meer leuk.

Alle begrip hoor.
Platel: Ik heb een tijd geleden eens onbestaande woordjes op Facebook gezet. Twee woorden die ik samenvoegde tot een nieuw woord, zoals 'mamazone', 'inlegkluisje', of 'japannenlikker'. Dan moesten de mensen invullen wat die woorden voor hen betekenden en het was fantastisch wat voor antwoorden daarop kwamen. De vraag wat kipkappen betekent, is eigenlijk dezelfde: er zijn enorm veel antwoorden op. Ik geloof niet meer in één antwoord of in één moraal. Goed is ook niet goed, en slecht is ook niet slecht. Ik wil iets delen dat voor mij superbelangrijk is. En als degene die kijkt dan iets teruggeeft dan begint het te leven.

Deze voorstelling is voor kindjes van zes plus. Die kinderen gaan naar het eerste studiejaar, kijken enorm op naar die leraar en zijn onder de indruk van al die woordjes die ze moeten leren. Maar ik wilde hun eigenlijk dingen leren die ze niet op school leren.

Pascale Platel: Kipkappen (6+)
wanneer: 24 september (19.00 uur), 25 september (15.00uur) & 28 september (14.30 uur)
tickets: € 6/9