Praat achteraf: La guerre belge/De Belgische oorlog

In Haren kwam het vorige week tot een Belgische oorlog. Zij het dan op ludieke wijze, met een wedstrijdje improvisatietheater tussen de twee taalgroepen.

Zulke tweetalige improvisatiewedstrijden zijn niet nieuw; de twee takken van de Belgische Improvisatie Liga organiseerden er ook al. Maar in dit geval worden vier leden van de Fédération Belge d'Improvisation Amateur samengebracht met vier Vlaamse lolligaards van The Lunatics, voor een tournee waarin de taalstrijd als thema door de hele avond loopt.

Voor en na de wedstrijd weerklinkt Belgische muziek. Boven het podium hangen de haan, de leeuw en de driekleur. De presentator opent met enkele grapjes en weetjes over Vlamingen en Franstaligen. Het publiek, dat zowel uit Franstaligen als Nederlandstaligen bestaat, mag zoals altijd aan het einde van elke opdracht beslissen welke van beide teams het er het best van afbrengt: de gele kaart omhoog steken is een stem voor de Vlamingen, de rode één voor de Franstaligen.

In GC De Linde in Haren was een vrij talrijk, maar kalm publiek komen opdagen, maar de presentator (Geert De Wael van tvbrussel, die in zijn vrije tijd blijkbaar ook zelf aan impro doet) hield de zaal de hele tijd in de ban.

Het idee voor de voorstelling van de kandidaten was geweldig. De acht spelers werden een voor een, maar in willekeurige volgorde en zonder vermelding van hun naam opgeroepen. Het publiek moest alleen op basis van hun smoelwerk (iedereen droeg neutrale zwarte kleren) gokken of de kandidaat Nederlandstalig of Franstalig was. Het raadde er zes van de acht goed.

Improvisaties staan of vallen grotendeels met de uitvoering van de opdrachten, al is het idee dat in de opdrachten vervat zit, vaak ook al leuk. Een reclamespot spelen over het andere landsdeel, waar (volgens de eisen van het publiek) ook een draak en een trappist in moeten voorkomen; een aflevering van Blind date waarin kandidaat De Wever voorstelt voor het eerste etentje naar de frituur te gaan, maar de bestelling wel netjes in twee te splitsen; een scène spelen waarin zoveel mogelijk clichés moeten voorkomen over maatschappelijke minderheden, zoals daar zijn Marokkanen en Sprookjesfiguren: dat zijn de typische ingrediënten die zo'n improavond kruiden.

In dit geval kwamen daar nog de communautaire grapjes bij en het feit dat de teams hun scènes ook regelmatig in de andere taal moesten spelen. Dat was charmant en het leverde grappige momenten op. Bijvoorbeeld toen een Nederlandstalige speler het woord œufs, dat hij van de mayonaisepotten kende, nogal fonetisch uitsprak, of toen Charleroi als Karel Koning werd vertaald. Hoewel je improvisatiespelers met hun moedertaal net een van de weinige wapens ontneemt die ze tijdens zo'n wedstrijd ter beschikking hebben, vielen hier en daar taalkundige spitsvondigheden te noteren. Het beste resultaat haalden de verenigde teams in een gezamenlijke 'abc-scène'. Die moest in het Frans gespeeld worden, maar speelde zich af in West-Vlaanderen, en elke nieuwe zin moest beginnen met weer een nieuwe letter van het alfabet, te beginnen bij de A. Niet alleen begon de Nederlandstalige kandidaat die met een G moest beginnen, met het woordje gier (West-Frans voor histeren), de anderen breidden aan deze accidentrijke scène met een zatte boer ook nog een elegant einde met het rijtje 'X-ray', 'Ypres' en 'Z'est juste'.

De puntentelling werd bepaald door een gigantische teerling, die zoals bij Walter Capiau destijds over de hoofden van de toeschouwers tot op de scène werd gerold. Het team dat een opdracht had gewonnen, mocht dan het aantal gegooide ogen bij zijn score tellen. Toevallig rolde de dobbelsteen voor de Franstaligen altijd veel gunstiger dan voor de Vlamingen, wat uiteraard aanleiding gaf tot grapjes over oneerlijke transfers. De Franstaligen wonnen dus het pleit, waardoor België voortaan een Franstalig land genoemd mag worden, GC De Linde tot Le Tilleul werd omgedoopt, en de verliezers het volkslied in het Frans moesten zingen.

Gezien: La guerre belge/De Belgische oorlog, donderdag 31 maart in gemeenschapscentrum De Linde in Haren.