Verblinde 'kinderen van de zon' in Kaaitheater

In Kinderen van de zon portretteerde de Russische schrijver Maksim Gorki (1868-1936) een aantal intellectuelen die zich wijden aan wetenschap, kunst en liefde, maar niet in de gaten hebben dat de maatschappij waarvan ze zich afgezonderd hebben voor een omwenteling staat. Ivo Van Hoves enscenering voor Toneelgroep Amsterdam doet deze week het Kaaitheater aan.

Het hoeft geen betoog dat Gorki's pre-revolutionaire tekst mooi in verband te brengen valt met de situatie in Tunesië, Egypte of zelfs België. Daarmee heeft regisseur Ivo Van Hove weer een actuele klassieker te pakken die in de pers op lovende commentaren kon rekenen.

Peter Van Kraaij is hoofddramaturg bij Toneelgroep Amsterdam en werkt al met Ivo Van Hove samen sinds ze samen hun theateropleiding volgden aan het Rits in Brussel. Van Kraaij regisseerde zelf ook verscheidene producties, vooral in het Kaaitheater, maar vier jaar geleden verruilde hij de Belgische voor de Nederlandse hoofdstad.

U bent niet voor niets verhuisd, want Toneelgroep Amsterdam rijgt al enkele jaren de successen aan elkaar.
Peter Van Kraaij: Ik wilde nog even Amsterdam en Brussel met elkaar combineren, maar dat bleek helaas niet mogelijk. Spijtig, want Brussel heeft mijn hart gestolen en me altijd veel input gegeven. Maar het klopt ook dat het hier bij Toneelgroep Amsterdam goed blijft lopen. De Romeinse tragedies en Angels in America zijn ijkpunten die al een hele internationale tournee achter de rug hebben en Kinderen van de zon is opnieuw goed ontvangen.

Kent u de sleutel tot het succes?
Van Kraaij: Het is een combinatie van factoren. Ten eerste is Ivo heel trouw aan zijn medewerkers, die daardoor intussen snel dingen oppikken en meedenken. Ten tweede maakt hij zelf inmiddels al 25 jaar toneel en heeft hij met zijn partner en scenograaf een sterke vormentaal ontwikkeld, en een visie op hedendaagse én klassieke teksten. Ten derde zijn er de acteurs. Zimmerman van de Ruhrtriënnale heeft wel eens gezegd dat wij misschien wel het beste ensemble van Europa hebben. Chris Nietvelt, Halina Reijn, Hans Kesting, Frieda Pittoors, Fedja van Huêt, enzovoort zijn personalities die stukken kunnen dragen en auteur zijn van hun rol.

Hoe zijn jullie bij Gorki terecht gekomen?
Van Kraaij: Dat is vreemd gelopen. Ivo heeft dit stuk ooit nog als docent op het Antwerpse conservatorium gedaan met de mensen die later tg Stan zijn geworden. Een tweetal jaar geleden heeft hij het in de repertoiregesprekken opnieuw op tafel gegooid. Voor hem is het een ideeëndrama over de positie van een intellectuele elite die grote discussies voert en idealen koestert, maar tegelijk weinig oog heeft voor de maatschappelijke evoluties die zich afspelen vlak naast de muren van hun landhuis. Daarnaast is het ook een liefdesdrama met ongelooflijk mooie personageschetsen. Gorki zet mensen van vlees en bloed neer die op veel begrip, tederheid en mededogen kunnen rekenen.
Op het einde van het seizoen doen we ook nog een heel groot project met nieuwe bewerkingen van Tsjechovs Platonov en Ivanov door Tom Lanoye, dus we zitten wat in de Russen. Maar Gorki heeft zich altijd zeer politiek opgesteld. Dit vroege stuk is een prille worp, vanuit de woede na zijn arrestatie die volgde op de neergeslagen mars naar het Winterpaleis van de tsaar in 1905. Maar alle morele standpunten in het stuk krijgen aandacht.

wanneer: 22 & 23/02/2011 om 20.30