Zombie Aporia: rocken op de dansvloer

De Amerikaanse danser en choreograaf Daniel Linehan, vorig jaar net afgestudeerd aan de Brusselse dansschool P.A.R.T.S., zoekt in zijn fysiek sterk geëngageerde voorstellingen naar een eigengereide podiumtaal. Hoewel Zombie Aporia slechts zijn derde werkstuk is, behoort hij tot de beste studenten in de klas van een jonge lichting dansers.

Linehan schoot meteen in de roos met Not about everything, zijn eerste voorstelling uit 2007 die toerde langs voorname internationale podia in Londen, Parijs en Brussel en hoge ogen gooide in de buitenlandse pers. Sindsdien staat hij hoog op het verlanglijstje van menig dansprogrammator. In die korte solo mikte de jonge maker op subtiele verschuivingen in taal en beweging. Zombie Aporia trekt een minder ingetogen kaart.

De voorstelling die na 50 minuten afklokt en dus opnieuw vrij bescheiden qua lengte is, heeft wat weg van een rockconcert. Samen met de dansers Salka Ardal Rosengren en Thibault Lac interpreteert Linehan muziek van de verzonnen rockgroep The Zombies (hetgeen niks te maken heeft met de gelijknamige Britse band uit de jaren 1960).

Fysieke rauwheid
Wat de choreograaf hier interesseert, is hoe de fysieke rauwheid van een rockgebeuren vertaald kan worden naar de context van een dansvoorstelling. Voor de maker heeft die structuur - een aaneenschakeling van korte songs - ook veel weg van een gedichtenbundel. Dat brengt Linehan terug naar zijn eerste passie: taal.

Terwijl het drietal dansers tegelijkertijd dansen, zingen en spreken, manipuleren ze elkaars lichaam. Zo zingt Rosengren uit volle borst een liedje (een kruising van de Sex Pistols en The Sound of Music), terwijl Lac eerst voorzichtig op haar buik trommelt om later haar lichaam door elkaar te schudden. Wat deze voorstelling opnieuw zo onweerstaanbaar maakt is de intelligente en amusante manier waarop Linehan schijnbare paradoxale situaties briljant weet te verzoenen.

uur: 20.30 uur
tickets: 10 / 12 euro
------