Boek: William wil de wereld zien

Voor het spannende ontsnappingsverhaal over een potlood of voor de sensatie van de frictie van een potlood op papier: het heerlijke William wil de wereld zien van Siska Goeminne en Rudi Bogaerts is zo’n typisch boekje waar om gevochten wordt door het ganse gezin.

In een coming of age-verhaal volg je hoe potlood William zich schrijvend en tekenend een weg baant naar het onbekende. In een geanimeerde wereld van snippers, blaadjes en zelfs gedumpte troep. Als de afgedankte vulpen Hugo spreekt, is het meteen "luisterstil". De stijl van Siska Goeminne is erg sensitief, soms tuimelt ze van de ene sensatie in de andere: "Je kon het helder horen, hoe hij zich voelde. Als een lint in het haar van een mooi meisje. Of nee, als een visje dat door het water flitst." Ze verzint daarbij onomatopeeën dat het een lieve lust is, zoals de papiertjes die voorbij "ruizelden". Ook Gezelle had daar een oor voor.

Wat ook goed werkt, is het contrast tussen de uitgepuurde vertelstem en het gestamel van William in al zijn onbezonnenheid: "En wie dat wil, awel, wie dat wil, die mag met me mee. Ik ben weg! Salu!" Jongeren vanaf negen zullen het zeker grappig vinden dat potloden en papier verliefd kunnen worden, maar ook voor volwassenen is er veel (intertekstueel) plezier. Voor de zwart-witprenten combineerde beeldend archivaris, kunstenaar en oud-lesgever aan de Academie van Anderlecht Rudi Bogaerts foto, tekening, Photoshop en de oude fotografische gomdruktechniek. Hierbij bracht hij de lichtgevoelige substantie, waaronder Arabische gom (zoals in cuberdons), aan met een borstel voor een "picturaal gevoel". Bogaerts' zinderende beelden en de klare lay-out van grafisch vormgever quod. voor de vorm. zijn in perfecte balans. "Wat houdt je eigenlijk tegen?" krijgt William ergens te horen. Niets, eigenlijk, denken we, houdt je tegen om in dit boekje te duiken.