CD: Bohuslav Martinů: Violin Concerto Nr. 2, Symphony Nr. 1
Al is zijn oeuvre sterk beïnvloed door de jazz van de jaren 20 en 30 en vernieuwers als Stravinsky en Debussy, toch heeft Martinů een heel eigen, sprankelende stem. Die wordt gekenmerkt door een stuwende motoriek, de altijd heldere instrumentatie en programmatorische referenties aan (de muziek van) zijn geboorteland.
Martinů begon pas laat in zijn carrière symfonieën te schrijven, toen hij in 1941 als vluchteling in New York arriveerde. Hij had daarbij een duidelijk doel voor ogen: hij wou "kamermuziek op symfonische schaal" gaan schrijven.
Met het NOB en oudgediende Walter Weller is de uitvoering van de Eerste symfonie in uitstekende handen. Zoals steeds haalt Weller een langoureuze, haast romantische waaier aan klankkleuren uit het orkest. Het tweede vioolconcerto is dan weer een virtuoos showpiece waarin onze landgenoot Lorenzo Gatto (in 2009 tweede op de Koningin Elisabethwedstrijd) uitblinkt in de sterk contrasterende onderdelen.
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.