CD: Jan Swerts
In het artwork laat Swerts, een fan van metaforen, referenties en concepten, zwarte gal aftappen van de kunstenaars die hem inspireerden voor de tien nieuwe tracks.
Omdat hij wéét dat galsappen niet verantwoordelijk kunnen zijn voor een overdosis melancholie in het werk van Koenraad Tinel, Michaël Roskam, Jotie T'Hooft en, ja, Stef Bos, want "there's comfort in melancholy", vindt hij, naar Joni Mitchell. Samen met Wim Mertens en Mark Hollis blijft de fragiele chanteuse muzikaal hier het grootste referentiepunt.
Verstillende, herfstige pianomotieven in mineur worden spaarzaam gearrangeerd met strijkers, wat koperblazers, een verdwaalde elektrische gitaar en vocalen. Instinctief zingt Swerts in het Engels, met hoge, troostende stem. Omdat de pianist zijn nummers registreert tijdens het improviseren, daarna bewust opzijlegt om ze ten slotte in één, maximum twee takes op te nemen in de studio, klinkt de weemoed fris.
Jan Swerts speelt op 9 maart 2013 om 16.00 (€12/15) & 20.00 (sold out!) in de Ancienne Belgique.
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.