Magazine: La Crypte Tonique, José Ramón Larraz

Zowel het Offscreen Film Festival, Cinematek, boekhandel-galerie Hors-Série als La Crypte Tonique proberen ons dezer dagen warm te maken voor het werk van een stokoude Spanjaard. Wie mag José Larraz dan wel zijn?

Twaalf stielen, dertien schitterende ongelukken, duizend strips, een handvol merkwaardige films, echte fotoromans en te veel vrouwen om op te noemen. Laat uw verbeelding los op het verhaal van José Ramón Larraz (84), maar overdrijf niet. Hij houdt zelf meer van demystificeren dan van mystificeren.

Strips is de Barcelonees op zijn achttiende beginnen te tekenen omdat hij geld nodig had. "Eigenlijk ben ik geen geboren tekenaar, no! Ik ben een geboren schepper van beelden en bedenker van verhalen," zegt hij in het magazine La Crypte Tonique.

De documentatie die bij Larraz' carrière hoort, is tentoongesteld in de gelijknamige winkel in de Bortiergalerij. In 1952 verhuisde Larraz naar Parijs waar hij zich ontpopte tot een ontzettend productieve striptekenaar. Voor Opera Mundi, een agentschap dat de kranten van strips voorzag, maakte hij duizend strips. Opdat niet zou opvallen dat ze allemaal van hem waren, gebruikte hij verschillende pseudoniemen.

Op vraag van hetzelfde agentschap maakte hij fotoromans, 'de bastaardzoon van de strip'.

Zijn werk als fotograaf bracht hem naar Brussel, maar al snel palmde de stripwereld hem in. "Hoe kan ik niet van dat land houden. De drie grootste Belgische tekenaars nodigden mij - mij! - uit voor een welkomstetentje: Franquin, Peyo, Morris."

Larraz werd opgenomen in de bende rond Spirou. Zelf tekende hij voor het beroemde stripblad Michaël: een poëtische avonturenreeks met ecologische inslag en een visie op Afrika die afsteekt tegen het kolonialisme.

Zijn bekendste reeks werd Paul Foran: exotische avonturen met een snuif mysterie, fantasie, donkerte en lichte erotiek.

In het Filmarchief liep hij in 1969 Josef von Sternberg tegen het lijf. Tijdens een etentje merkte de estheet die Marlene Dietrich creëerde op dat Larraz' tekeningen een storyboard zouden kunnen zijn. Larraz stortte zich op film. Hij leerde zichzelf het vak door dagelijks films te bekijken in het Filmarchief en in de bioscopen op het De Brouckèreplein. Hij verhuisde naar Engeland waar zijn persoonlijke en gedurfde films van zich deden spreken.

Binnen de genrecinema (angst en erotiek) en met heel beperkte budgetten wist hij zijn stempel te drukken. Het Festival van Cannes zag wat in Symptoms: spookachtige gothic horror over een psychotische lesbienne die in een Brits landshuis een goede vriendin ontvangt. Ondanks zijn kwaliteiten blijft het werk van Larraz onderbelicht. Maar wie weet is er nu een inhaalbeweging gestart.

• tot 31 maart 2013: Stripexpo José ramÓn larraz, La Crypte Tonique & hors-série
• 13 maart 2013 om 19.00 uur: Crie... et meurs! & 21.00 uur: Symptoms + ontmoeting Larraz, Cinematek
• 14 maart 2013 om 22.00 uur: Vampyres + 16 maart 2013 om 18.00: On vampyres and other symptons & om 0.00 uur: The Coming of Sin, Cinéma Nova