Resto: Le Scénario

Omdat we de ogen meestal strak op de tijdgeest hebben gericht, vergeten we soms waar het bij een restaurant in de kern om draait: een warme ontvangst en een volle maag. Bij Le Scénario hebben ze dat overduidelijk begrepen.

Deze week trekken we eens naar een minder gebruikelijk adres. Je komt hier niet om gezien te worden, en nog minder om de laatste nieuwe bereiding te degusteren.

Neen, de grote verdienste van Le Scénario is dat de plek elke dag geopend is – vaak zelfs tot er een gat in de nacht is gebrand –, en dat in een uithoek van Brussel waar niet meteen grote menigtes samentroepen.

Een echt buurtrestaurant dus, dat ook op maandagavond opendoet, een moment in de week dat de gemeente veel weg heeft van een gastronomische woestijn.

Die publieke dienstverlening zou Le Scénario met lange tanden kunnen leveren, mopperend omdat het als enige wakker blijft terwijl de rest van het land aan het indommelen is voor de televisie. Maar daar is gelukkig geen sprake van.

Het restaurant is erin geslaagd om een sfeer te creëren waarin vaste klanten aan levensgenieterij kunnen doen en toevallige bezoekers zichzelf op een mooie Brusselse tranche de vie kunnen trakteren.

Alkoof

Toen we langs de telefoon reserveerden, werd ons attent gevraagd of we een voorkeur hadden voor een welbepaald tafeltje. Aangezien we hier nog nooit over de vloer kwamen, lieten we de keuze aan de dienster, die ons een soort alkoof voorstelde, perfect voor een diner voor twee. Die vriendelijkheid bleek de hele maaltijd voort te duren.

Eenmaal aan tafel lieten we onze blik ronddwalen. Het gemoedelijke decor levert een hommage aan de filmkunst, met foto’s en cultobjecten. De ruime kaart verrast door de prijzen: met talrijke voorgerechten die je tussen de vijf en de tien euro kosten, hanteert het adres tarieven die we niet zo vaak meer zien.

De plak Ardeense paté die we bestelden, kostte ons vijf euro, een bedrag dat ons geen al te hoge verwachtingen doet koesteren. De verrassing was dan ook groot toen bleek dat de paté meer dan eerlijk was, op de juiste temperatuur werd geserveerd en zachtjes wegsmolt in de mond.

De Tripel van Westmalle (€3,90) paste er perfect bij. Aan de begeleidende toast viel dan weer niets opmerkelijks te ontwaren.

Maar hoeveel adressen zouden hetzelfde serveren voor het dubbele van de prijs? Als hoofdgerecht kozen we voor een escalope valdostona met tagliatelle (€14,90). Een enorm gerecht dat een tikje te rijk was aan saus en kaas, maar een prima dekentje tegen de winter bleek te zijn.

Een keuken die in het geheel niet verfijnd is, maar o zo genereus en recht uit het hart. En dat is zeldzaam genoeg om te worden beklemtoond.

> Le Scénario. Place Eugène Simonisplein 18, Koekelberg, 02-420.40.08 ma/lu/Mo & wo/me/We 11 > 0.00, di/ma/Tu & za/sa/Sa 11 > 5.00, do/je/Th & vr/ve/Fr > 4.00, zo/di/Su > 3.30)