Erg lange wachttijden bij een aanvraag, een slordige terminologie en een te complexe procedure voor wie gewoon een kamer verhuurt in zijn huis. De Brusselse ordonnantie over toeristische overnachtingen kampt met tal van problemen, blijkt uit een studie die we konden inkijken.
Brusselse Airbnb-ordonnantie rammelt langs alle kanten
Wat voorafging: in 2014 keurde het Brusselse parlement een ordonnantie goed over de toeristische overnachtingen. Die moest vooral het snel groeiende Airbnb-aanbod reguleren. De regering vroeg enkele jaren later ook aan de ULB om de ordonnantie te evalueren.
Het lijvige evaluatierapport is al af sinds mei vorig jaar, maar werd nog niet vrijgegeven door de Brusselse regering. Het document is dan ook niet mals voor de ordonnantie en de manier waarop ze in de praktijk werd gebracht.
Slordig
De auteurs stellen bijvoorbeeld vast dat de wettekst slordig is opgesteld. Zo komen tal van gebruikte termen niet overeen met de wetenschappelijke benamingen of zijn ze ambigu. Die vaststelling geldt zelfs voor de (Franse) titel van de ordonnantie over “l’hébergement touristique”. Het woord hébergement kan zowel op een logie (de plek) slaan, op een actie (iemand herbergen) als op het resultaat van die actie, merken de auteurs op.
Wie kamers in zijn eigen huis verhuurt voor maximum 120 dagen, zou een eenvoudigere procedure kunnen doorlopen.
Uit de studie blijkt ook dat de Brusselse procedure erg omslachtig is. Wie bijvoorbeeld een conformiteitsattest aanvraagt voor een woning die hij als Airbnb wil verhuren, moet niet enkel afrekenen met erg lange wachttijden. Het Gewest en de verschillende gemeenten interpreteren de ordonnantie ook op verschillende manieren, waardoor de situatie voor een aanvrager nog onoverzichtelijker wordt.
De onderzoekers doen ook voorstellen om de procedures te vereenvoudigen. Ze stellen voor om een onderscheid te maken tussen een echte bewoner die een ruimte in zijn eigen domicilie ter beschikking stelt en professionele bedrijven die zich op de toeristische markt werpen. In dat eerste geval zou de aanvraag volgens een afgeslankte procedure kunnen verlopen.
Niet straffen
De studie stelt voor om het aantal aangeboden verhuurdagen voor die slankere aanvraagprocedure meteen ook te beperken tot 120. Het aantal aangeboden logies per woning zou ook beperkt kunnen worden tot twee. Een Airbnb-aanbieder zou dan maximum twee gelijktijdige contracten met huurders kunnen afsluiten voor zijn woning.
Brussels parlementslid Mathias Vanden Borre (N-VA) is alvast voorstander van een vereenvoudigde regeling. “Particulieren die in hun eigen woning één of twee kamers tijdelijk willen verhuren, mogen hiervoor niet gestraft worden. Deelplatformen hebben een meerwaarde voor Brussel en de Brusselaar.”
Lees meer over: Brussel , Economie , airbnb , ULB , Mathias Vanden Borre
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.