Klein krediet, grootse pizza's

In maart ging aan de Ducpétiauxlaan de piepkleine pizzeria La Bottega della Pizza open. Dankzij het microkrediet dat pizzabakker Roberto Casula kreeg nadat de bank hem wandelen gestuurd had.

De inrichting is eenvoudig, maar hip: een tiental tafeltjes met roodgeblokte tafellakens en servetten. Aan de zijwand een groot zwart bord waarop in krijt de pizza's van de dag geschreven zijn. Tegen de andere wand een rek met daarop enkele pakken Passalacqua-koffie, flesjes frisdrank van het Piëmontese merk Abbondio en andere Italiaanse delicatessen. Achterin de koeltoog met de antipasti en een werktafel waarop Roberto Casula zijn bolletjes deeg uitrolt.

Casula is een Sard die op zijn achttiende wegtrok van het eiland. Hij hield van koken, vooral van la cucina della mamma, volgde de pizzaiolo-opleiding in Napels, won in diezelfde stad een prijs voor het beste pizzadeeg op een internationaal concours en zwierf vervolgens rond in Europa terwijl hij als pizzabakker aan de kost kwam. Zo hielp hij in Berlijn een vriend een enorme restaurantboot op te zetten, waarin hij de pizzeria voor zijn rekening nam. Tweeën­half jaar geleden verhuisde hij naar Brussel, zijn Belgische vriendin Laurence achterna. Ook hier werkte hij een tijd in Italiaanse restaurants. Tot hij vorig jaar besloot met een eigen zaak te beginnen.

Hij vond een smal pand met een vriendelijke eigenaar in Sint-Gillis en stelde met de hulp van zijn vriendin een businessplan op. Daaruit bleek dat een bescheiden inrichting en de opstart van de pizzeria zeker twintigduizend euro zouden kosten. Casula stapte naar de bank en vroeg dertigduizend euro, zodat hij nog wat reserve zou hebben. Na vier weken wachten kwam het antwoord: negatief. "Ik had geen waarborgen en de bank geloofde ook niet in een project in de horeca," vertelt hij.

Casula dacht even dat hij zijn plannen mocht opbergen, maar toen hoorde hij van het bestaan van microkredieten. Hij klopte aan bij de kredietmaatschappij Crédal. Hij stelde een nieuw businessplan op, nog soberder. Hij vroeg vervolgens een lening van 12.500 euro, het maximumbedrag. Die werd toegekend. Samen met zijn spaargeld, zo'n tienduizend euro, lukte het net. "Ik heb alles zo goedkoop mogelijk proberen te doen," vertelt hij. "De tafels heb ik zelf gemaakt en de stoelen heb ik op eBay gekocht." Ook het servies is basic : de glazen zijn een samenraapsel en dienen zowel voor water als voor wijn. Voor de aanleg van de elektriciteit en het schilderwerk kon hij rekenen op de hulp van familie en vrienden. Die blijven hem overigens steunen. Zijn zus Christina en zijn vriend Riccardo steken deze zomer een handje toe.

Via Riccardo koopt Roberto Casula ook zijn biologische wijn en artisanale mozzarella in. La Bottega della Pizza werkt immers volgens de filosofie 'simpel, maar met de beste producten'. Op het menu staan bijvoorbeeld drie margherita's, elk met een ander soort buffelkaas. En er is ook een pizza met vijgen.

De aanpak loont. Van in het begin draait de zaak op volle toeren. "Ik verkoop inmiddels zo'n honderd pizza's per dag." Casula moet er wel lange dagen voor maken, het restaurant is open van 's middags tot middernacht. "Niet erg, ik werk graag."

Plannen voor zijn zaak heeft hij te over. Het nieuwe logo - een vintagedame met pizza - is net klaar, en hij wil ook eigen T-shirts maken. En wie weet nog een tweede pizzeria openen, ook weer een etablissement van bescheiden omvang. "Groot hoeft het niet te worden, dan kun je het niet meer controleren."