Mini-scheepswerf op Thurn & Taxis

Deze stad heeft niet alleen een jachthaven, op dit moment herbergt ze ook een scheepswerf. Een kleine weliswaar, maar goed en wel draaiend op vrijwilligershanden aan een overdekte laadkade in een hal van Thurn & Taxis. Al sinds 2005 bouwt de Brusselse zeilclub Du Vent et des Voiles er aan een houten boot. Het werk is zopas in zijn tweede fase aanbeland: zaterdag werd het gevaarte omgedraaid. De Scherzo krijgt vorm, en heel wat buurt­organisaties en scholen steken daarbij een flinke hand toe.

Het project werd wat toevallig in de schoot geworpen van Du Vent et des Voiles, een zeilclub uit Elsene die pas sinds 1999 bestaat en die vooral navigatiecursussen geeft in een Schaarbeeks theaterzaaltje. De club beschikt nu al over de zeilboot Roeland, die aangemeerd ligt in de haven van Oostende. In de schaduw van de Mercator, waar volgend jaar ook de Scherzo een plaatsje moet krijgen.

"De Roeland is niet onze eigendom, maar we kunnen er wel heel vaak gebruik van maken," zegt clubcoördinator Marc Vermeulen. "We hebben ruim honderd leden en de meesten hebben geen eigen zeilboot. Omdat het een van onze doelen is om de zeilsport democratisch te maken, vinden we zo'n gemeenschappelijke boot best interessant. In 2005 kregen we een Frans zeilmagazine onder ogen. Daarin stond een artikel over een Belgische ingenieur uit Hoton die het hout voor de bouw van een zeilboot wilde wegschenken. Hij moest een pand dringend ontruimen en zocht dus een afnemer. Vanuit Marseille was er grote interesse ten behoeve van een reïntegratieproject met gevangenen. Maar wij konden uiteindelijk de schenking én de boot in België houden."

"We kregen al het hout voor één symbolische frank. Met erbij de plannen van de Scherzo, die de ingenieur had gekocht bij de Franse bootarchitect Villeneuve. Zo'n boot eigenhandig in elkaar knutselen is voor al onze leden een unieke en leerrijke ervaring. Maar we kunnen ook rekenen op de hulp van studenten van het Institut Diderot, dat een grote hout- en decoratieafdeling heeft. En leerlingen van het Institut des Arts et Métiers gaan zich over een motor ontfermen."

Handen en sponsors gezocht
Ook organisaties uit de kanaalzone timmeren mee. Zo schieten straks de (overwegend Marokkaanse) mannen van het wijkatelier Foyer in de Werkhuizenstraat mee in actie. "Zij gaan een bekisting op maat maken van de ballast, die de zeilboot recht in het water moet houden. En jongeren van het lokale Vormingscentrum springen mee in de bres om ladekasten te maken. Nu het karkas van de Scherzo af is, beginnen we aan de opbouw binnenin. De Scherzo is een zeilboot van twaalf meter lang en 3,85 meter breed die acht opvarenden kan herbergen, inclusief kajuiten, keuken, kaarttafel..."

"Al wie een beetje handig is, blijft welkom. Zo gaan we ook heel wat elektriciteitsleidingen moeten trekken, en moet helemaal op het eind de hele romp geverfd worden."

Helemaal in hout is de boot niet: langs de buitenkant werd er een laag glaswol en epoxy (een synthetische hars) op het hout gekleefd, en dat werd gladgeschuurd. "Maar ook dat is helemaal eigenhandig gedaan. Iedereen die meehelpt, willen we in een later stadium mee aan boord nemen voor een zeiltrip. Tegen mei of juni 2009 hopen we de Scherzo (de benaming van een licht, vrolijk bewegend muziekstuk, FM) te water te laten. Het kanaal is niet ver, dus dat is een ideale uitvalsbasis. Overigens gaan we nu in mei al tijdens de Havenfeesten geleide 'werfbezoeken' inleggen."

Onlangs kreeg het project zesduizend euro steun van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Zodat ook de Iris mee in het vaandel zal wapperen. "We zijn echt erkentelijk voor deze aanmoedigingspremie," zegt Marc Vermeulen, zelf afkomstig uit Noord-Frankrijk. "Het geeft ons weer wat ademruimte. Al moeten we toch nog op zoek naar behoorlijk wat sponsorgeld. Zo'n vijftigduizend euro in totaal, schat ik. In de eerste plaats voor de uitrusting natuurlijk, want niet alles bestaat uit hout. Een zeventien meter hoge mast uit aluminium, zo'n tweehonderd vierkante meter zeil, een radar, een antenne, gps-uitrusting, elektrische bedrading en noem maar op. Dat kost behoorlijk wat centen. Maar aan het einde van de rit hebben we dan wel een boot waarvoor je op de commerciële markt al gauw 250.000 euro neertelt. Dan vinden wij zo'n buurtgerichte aanpak niet alleen veel goedkoper, maar ook veel waardevoller. En dan met iedereen de zee op. Allez, in shifts van acht welteverstaan."

:: Meer info op www.ventvoile.org of bij Marc Vermeulen, 0475-59.87.63