Uitbaters B&B's komen niet altijd in aanmerking voor coronapremies: 'Waarom wij niet?'

Terwijl hotels en apart­hotels kunnen rekenen op Brusselse premies, kregen de bed and breakfasts zo goed als niks. “Onbegrijpelijk,” klinkt het bij de uitbaters, die samen met hun zaak ook hun eigen huis dreigen kwijt te spelen.

Het nieuws dat vijfsterrenhotel Steigenberger Wiltcher's 85 mensen ontslaat, werd vorige week overal opgepikt. Maar in de schaduw van het witte hotel aan Stefania, ligt nog een ander soort logies, eentje waar je zo voorbijloopt, en waar men liever discreet blijft over de financiële moeilijkheden. Tot nu.

Louise sur Cour is een tot bed & breakfast omgevormd herenhuis. En dat heeft eigenaar en uitbater Dimitri Parimeros (61) allemaal zelf gedaan. De Brusselaar van Griekse afkomst was in een vorig leven beeldhouwer, en kwam na twintig jaar Parijs op zijn vijftigste terug naar Brussel. “Op aanraden van vrienden heb ik met de opbrengst van de verkoop van mijn appartement in Parijs de helft van dit pand gekocht. En ben ik een B&B begonnen.” Parimeros doet alles zelf, van ontbijt tot check-out. Hij woont zelf in het pand, een voorwaarde om van een B&B te kunnen spreken.

Vooraleer we de boekhouding in duiken, staat hij erop ons langs de woonkamer, ontbijthoek en drie prachtige kamers te gidsen. “Het is opgevat als een reis door de tijd,” zegt hij. “Beneden en op de eerste verdieping domineert de negentiende eeuw, daarboven gaan we naar Napoleon 3 en ten slotte is er nog een kamer in art-decostijl.”

De kamers zijn luxueus en telkens uniek. Maar het wordt pas echt hallucinant als je beseft dat Parimeros alles wat je ziet – van een Hollandse secretaire over de moulures tot een schoorsteenmantel en zelfs een kansel – op veilingen of in kerken op de kop heeft getikt, naar hier heeft gesleurd en zelf minutieus heeft opgeknapt. “Dit was een krot toen ik hier in 2010 aankwam,” zegt hij. “Het heeft me vijf jaar gekost om alles op orde te krijgen, we kunnen spreken van een levenswerk. Ik krijg daar energie van, creëren maakt gelukkig. Al was het natuurlijk mooi geweest als er ook effectief gasten waren om dit alles te appreciëren.”

Verontwaardigd

Behalve het sporadische Vlaamse koppel dat in het weekend de hoofdstad komt ontdekken, staat Louise sur Cour nu leeg, ondanks een rating van 9,9 op 10 op booking.com. De B&B aan de Louizalaan moet het echter veel meer hebben van de internationale zakenreizigers, en die blijven nu weg. Daar kan de Brusselse regering natuurlijk niks aan doen. “Maar waarom ze hotels en aparthotels wél een premie geven en ons niet, dat gaat er bij mij niet in,” zegt Parimeros. “Ik ben verontwaardigd, ja zelfs woedend.”

Hij refereert daarmee aan de Brusselse Covid 19-premie die vorig najaar werd uitgekeerd, maar waar bed & breakfasts geen recht op hadden. “Wellicht wilden ze de vele Airbnb's uitsluiten, maar dat is een heel ander segment,” zegt Parimeros. “Mijn B&B is geregistreerd, dit is mijn beroep. Het verschil met een hotel is dan ook relatief klein, want sinds de ordonnantie van 2014 moeten wij aan bijna dezelfde vereisten voldoen op het vlak van veiligheid en hygiëne, en betalen wij net als de hotels alle belastingen, inclusief een Sabam-bijdrage. Maar als het op een premie aankomt, worden we gepasseerd. Ik snap echt niet waarom grote buitenlandse hotelketens wel financiële steun krijgen, en ik niet. Terwijl ik het rijke Belgische kunstpatrimonium hier een plek geef, en iets unieks toevoeg aan de stad!”

“Ik heb al talloze mails naar de verschillende Brusselse ministers gestuurd,” gaat hij verder. “Zonder antwoord. Naar ik hoor zeggen staat de hotellobby in Brussel erg sterk, en is dit het resultaat.”
Of Parimeros het financiële hoofd nog boven water kan houden? “Ik kan terugvallen op het federale overbruggingsrecht,” zegt hij, “maar dat is zelfs voor de vaste kosten niet genoeg. Ik heb al een pak geld verloren. Gelukkig heb ik uitstel van betaling gekregen. Maar zullen de zakenmensen weer even massaal terugkomen? Telewerk is wellicht een blijver.”

Even verderop, vlak bij de Dansaertstraat, zit de B&B DRUUM in een monumentaal pand dat niet zou misstaan in een roman van Dostojevski - inclusief binnenplaats en koetshuis. DRUUM wordt gerund door Karine Van Doninck en haar man Jo Huygh. Van Doninck is een echte Brusselse: geboren in Elsene, tweetalig en een bekende professor biologie aan de ULB. Haar man is consultant in duurzaam bouwen en neemt in DRUUM het architecturale en financiële voor zijn rekening. Van Doninck houdt zich bezig met het creatieve en het personeel.

Zo heeft ze voor elk van de vijf kamers een kunstenaar carte blanche gegeven, iets waar ze een extra lening voor zijn aangegaan. Die unieke kamers trekken dan ook artiesten aan zoals Kamagurka, Raymond van het Groenewoud, Murielle Scherre, Helmut Lotti en Mario Goossens. “Passa Porta, De Buren en Wiels leggen hier hun gasten te slapen,” zegt Huygh. “Als nu de Ancienne Belgique dat opnieuw begint te doen, zijn we hopelijk weer op de goede weg.”

Van Doninck is minder hoopvol: “Het telewerk zal ook in september nog aanhouden en wij leven net van zakentoeristen, mensen die hier voor de Europese Commissie komen en zo. Normaal hebben we een bezettingsgraad van rond de tachtig procent. Nu is hier in de week niemand meer, alleen in het weekend eens een Belg of een Nederlander. En toch krijgen wij, behalve een eenmalige premie van 4.000 euro tijdens de eerste golf, helemaal niks.”

Lobby

Waarom (apart)hotels wel al steun kregen en zij niet, weet ze niet. “Misschien denkt de overheid dat wij de B&B er als een soort hobby bijdoen, en zonder de extra inkomsten kunnen. Maar wij zijn voor dit pand een zware lening aangegaan, en krijgen geen uitstel van betaling meer van de bank. Bovendien moeten wij sinds de ordonnantie van 2014 aan hele strenge eisen voldoen. Dat was om de vele Airbnb's de wacht aan te zeggen, en terecht. Daardoor hebben wij per kamer hogere kosten dan een hotel. We hebben al twee personeelsleden moeten ontslaan. Al ons geld zit in dit huis, in onze droom. Dit opgeven zou dramatisch zijn. In december zullen we evalueren of we door kunnen gaan. Wat de opties zijn? Er studentenkamers van maken, of het pand verkopen. Maar hoe verkoop je zoiets?”

Ook Van Doninck en Huygh hebben de bevoegde Brusselse ministers al verschillende keren tevergeefs aangeschreven. “Wij krijgen gewoon geen antwoord,” zegt Van Doninck. “Waarom kregen wij geen vergoeding per kamer, zoals de hotels? Er zijn maar een paar tiental geregistreerde B&B's in Brussel, dat is toch makkelijk te dragen voor het Gewest? Er is gewoon geen goed argument om dat niet te doen.”

Toch een premie

Er is toch wat goed nieuws, want er is een premie op komst waar ook B&B's gebruik van kunnen maken. Voor zaken met minder dan vijf personeelsleden gaat het om een eenmalige premie van 12.500 euro. “Dat was al aangekondigd in april, waarna het formulier in mei en dan op 10 juni zou in te vullen zijn. Nu zou het 23 juni zijn, maar ook dat is niet zeker,” zegt Van Doninck.
Net omdat de regering zo vaag blijft, heeft Mario Knip van B&B Art de Séjour vorig najaar de Bed and Breakfast Association Brussels (BABAB) opgericht. “Samen staan we sterk”, zegt Knip. “Het enige wat wij vragen is een beetje zekerheid. Mensen moeten nu financiële beslissingen nemen en worden daarbij misschien de verkeerde kant opgestuurd – doordat ze bijvoorbeeld een moeilijke lening moeten afsluiten. Maar misschien is die premie er over een week, en was die lening niet nodig. Maar sowieso staat het water velen aan de lippen. Ook wij hebben al 35.000 euro ingeteerd op onze reserves. Zonder vooruitzichten is het niet meer uit te houden,” aldus Knip.

En voor sommige eigenaars is het al te laat. Zeker drie geregistreerde B&B's zijn er al mee opgehouden. Zij willen niet met hun naam in de krant, maar één wil wel anoniem getuigen. “Zelfs met die premie hadden wij het niet gered,” geeft hij toe. “12.500 euro, dat geeft ons twee à drie maanden respijt. Terwijl het zakentoerisme nog minstens een jaar zal nodig hebben om te herstellen. Toch ben ik erg geschokt door de houding van de regering. Want eerst leggen ze ons heel veel voorwaarden op om ons te laten erkennen. En als er zich vervolgens een crisis voordoet, kennen ze ons niet meer. Persoonlijk denk dat ik de hotelsector blij is dat de B&B's eruitgaan. Maar omdat wij ook zelf in onze B&B woonden, zijn wij intussen wel ons huis kwijt.”