Uitgelicht: geen verhuur aan toeristen zonder vergunning

Met een nieuwe ordonnantie wil de Brusselse regering een einde maken aan de wildgroei van appartementen, gastenkamers en andere logementen die, zonder vergunning, aan toeristen verhuurd worden. Nu is het nog wachten op een harmonisering van de toeristenbelasting.

I edereen in Brussel mag kamers verhuren aan toeristen. Zolang je je etablissement geen ‘hotel’ noemt, hoef je als uitbater aan geen enkele voorwaarde te voldoen. Daar speelden particuliere huiseigenaars met één of twee logeerkamers op overschot de jongste jaren gretig op in. De b&b-sector kende een exponentiële groei. Maar ook slimme vastgoedondernemers maakten gebruik van de grijze zone: ze kochten hele gebouwen op om er aparthotels van te maken. Een aantal van hen omzeilt daarbij alle regels inzake brandveiligheid, stedenbouw, hygiëne en belasting. “Dit is oneerlijke concurrentie,” zegt Fred De Deken, voorzitter van de Brussels Hotel Association (BHA). Volgens hem telt Brussel 14.000 hotelkamers en 5.000 kamers in de parahotellerie, de grijze zone dus.

Aan die parahotellerie zou weldra een eind moeten komen. Het Brussels Gewest is sinds vorig jaar bevoegd om de uitbatingsvoorwaarden van toeristenkamers vast te leggen. Minister Céline Fremault van Economie (CDH) en staatssecretaris Christos Doulkeridis van Toerisme (Ecolo) hebben meteen werk gemaakt van een ordonnantie. Die is inmiddels goedgekeurd door de regering en wordt wellicht begin volgend jaar goedgekeurd door het Brussels parlement.

Toeristenbelasting
“De parahotellerie bezorgt de Brusselse toeristische sector een slecht imago. Met een wettelijk kader willen we de kwaliteit en veiligheid opvoeren,” zegt Fremault.

Voortaan zal iedereen die aan toeristen wil verhuren vooraf bij het gewest een registratienummer moeten aanvragen. Daarbij moet men een keuze maken tussen verschillende categorieën: hotel, aparthotel, gastenkamer, vakantiehuis, camping, jeugdherberg. Telkens zijn er naast de algemene voorwaarden (verzekering, stedenbouw, veiligheid, hygiëne) ook specifieke vereisten. Een b&b mag bijvoorbeeld maximaal vijf kamers hebben, de uitbater moet ter plekke wonen en er moet een aparte badkamer voor de gasten zijn.

Binnen het jaar na de registratie zal een ambtenaar van het gewest ter plekke nagaan of alle voorwaarden vervuld zijn. Is dat niet het geval, dan volgt er een boete of wordt het etablissement gesloten. “Niemand zal nog kunnen ontsnappen,” meent Doulkeridis.
Voorzitter De Deken van de BHA is tevreden met de nieuwe ordonnantie. “Maar,” ze zegt hij, “het is maar een eerste stap. Nu moet de toeristenbelasting nog geharmononiseerd worden. Die verschilt per gemeente en is soms compleet buitensporig.”

Inkomstenverlies
In een aantal Brusselse gemeenten - Ukkel, Vorst, Watermaal-Bosvoorde, Koekelberg, Molenbeek, Sint-Agatha-Berchem - bestaat er geen verblijfstaks. Maar er zijn daar ook geen of nauwelijks hotels, althans geen officiële. Bij de gemeenten die wel hotels op hun grondgebied hebben, verschillen de tarieven behoorlijk. Evere is het duurst, met 1.600 euro per hotelkamer. In Elsene varieert de jaarlijkse belasting van 628 tot 1.467 euro per kamer naargelang het om een nul- of vijfsterrenhotel gaat. In Sint-Joost loopt het van 75 tot 2.100 euro. Brussel-Stad, waar veruit het meeste hotels zijn, hanteert dan weer een heel ander systeem. Brussel houdt voor zijn city tax rekening met de bezetting. Het tarief varieert van 2,15 euro voor een overnachting in een eensterrenhotel tot 8,75 euro in een vijfsterrenhotel.

Doulkeridis wil de taks gewestelijk maken. “De belasting moet coherent zijn. Bovendien is het nu zo dat de opbrengst in de meeste gemeenten niet geïnvesteerd wordt in toerisme. Alleen Brussel-Stad gebruikt een deel van de opbrengst voor evenementen zoals Winterpret.”
De staatssecretaris beseft wel dat die overheveling alleen geslikt wordt als de gemeenten een compensatie krijgen voor het inkomstenverlies. Die onderhandelingen hierover zijn gepland voor volgend jaar.