Cafetaria UZ Brussel

(© Ivan Put)

Aan onze gezondheid mankeert niets, en toch gingen onze gedachten uit naar een ziekenhuiscafetaria. Het moet niet altijd jong, onbezorgd en om te feesten zijn. Voor patiënten die tot vier muren en een televisiescherm veroordeeld zijn, kan een uitstap naar de cafetaria de dag kleuren. Al hebben de architecten van de vrij recente vleugel van het UZ waar hij gevestigd is, er beslist geen overuren voor gemaakt. De gebruikte groentinten zijn zo troosteloos dat we die eretitel ‘kleur van de hoop’ eens moeten herzien. Functionaliteit en onderhoudsgemak gaan voor alles. De orchidee mag alleen blijven als ze niet te veel van haar mooie oren maakt en de pastasaus het voorrecht geeft om voor de dominante geur te zorgen. Alleen het concept van de zelfbediening blijft iets uitnodigends hebben. Plateautje pakken en uzelf in deze barre tijden eens goed bedienen met een er niet slecht uitziende koude schotel, twee gebakjes, een reep chocolade, een biertje, een koffie en een ijsje. Wel mag het rantsoen van twee alcoholische dranken per persoon niet worden overschreden. Anders bestaat het gevaar dat u uw plateau niet meer in het daartoe bestemde rekje kunt mikken. Hang uw krukken dan aan de kapstok of rol uzelf naar een tafel naar keuze. De wereldproblemen die via het radionieuws binnensijpelen zijn uw zorg niet, en binnen is de temperatuur gegarandeerd hoger dan buiten. Helaas zijn de prijzen niet significant lager, maar het is dan ook niet de bedoeling dat u zich hier komt volproppen en de zieken komt storen. Overigens zijn er vlakbij een shop met boekskes, een kapsalon en een bankfiliaal. Onderweg vraagt een affiche kandidaten om ‘Sperman’ te worden, maar om zomaar zaad af te staan voelt u zich wellicht overgekwalificeerd.

--FR-- Notre santé est au beau fixe et pourtant nous avons pensé à la cafétéria d’un hôpital. Il ne faut pas toujours faire dans le jeune, l’insouciant et le festif. Pour les patients condamnés à rester entre quatre murs et devant un écran télé, une expédition à la cafétéria peut égayer la journée, même si les architectes de l’aile assez récente de l’hôpital universitaire où elle se trouve n’ont certainement pas presté d’heures sup pour la concevoir. Les teintes vertes utilisées sont tellement mornes qu’il faudrait revoir le titre honorifique de « vert, couleur de l’espoir ». La fonctionnalité et la facilité d’entretien priment sur tout le reste. Une orchidée, oui, mais à condition que ça ne dérange pas trop et c’est la sauce tomate qui a le privilège de fournir l’odeur dominante. Seul le concept de self-service a encore quelque chose d’engageant. On prend son petit plateau, on se glisse le long du comptoir et, dans ces moments difficiles, on se sert sans se restreindre d’un plat froid qui n’a pas l’air trop mauvais, de deux pâtisseries, d’une barre de chocolat, d’une bière, d’un café et d’une petite glace. On ne peut toutefois pas dépasser le quota de deux boissons alcoolisées par personne. Sinon, on risquerait de ne plus savoir viser pour insérer le plateau dans l’étagère. Ensuite, on accroche ses béquilles au porte-manteau ou on se fait rouler jusqu’à la table de son choix. Les problèmes du monde diffusés par la radio ne vous concernent pas directement et à l’intérieur, la température est garantie plus élevée que dehors. Malheureusement, les prix ne sont pas spécialement plus bas, mais ce n’est pas non plus le but de venir s’empiffrer ici en perturbant la tranquillité des malades. On trouve par ailleurs juste à côté une boutique où acheter de la lecture, un salon de coiffure et l’antenne d’une banque. Chemin faisant, on croise une affiche recrutant des candidats « Sperman ». Quelles sont les qualifications pour distribuer ainsi sa semence ?

--EN-- There is nothing wrong with our health, and yet our attention was drawn to a hospital cafeteria. We need not always visit places that are young, carefree, and festive. For patients consigned to four walls and a television screen, a trip to the cafeteria can really brighten the day, though the architects of the relatively new wing of the university hospital where the cafeteria is housed clearly did not work around the clock designing it. The shades of green that have been used are so desolate that we must reconsider its honorific title “colour of hope”. Functionality and ease of maintenance have highest priority. The orchid may only stay if it does not require too much attention and gives the pasta sauce the privilege of providing the dominant odour. The only thing in any way inviting is the concept of self-service. Get a tray, push it down the long counter and – in these sparse times – help yourself to a decent looking plate of cold cuts, two cakes, a bar of chocolate, a beer, a coffee, and an ice cream. There is, however, a strict ration of two alcoholic drinks per person. Otherwise you might not be able to get your tray into the rack when you’ve finished. Once you’ve got your food, hang up your crutches or roll yourself over to one of the tables. The world’s problems coming in on the radio news need not concern you, and the temperature inside is guaranteed to be higher than outside. Unfortunately, the prices are not significantly lower, but you aren’t really supposed to come and stuff yourself here while disturbing the patients anyway. Moreover, there is a shop that sells magazines nearby, as well as a hairdresser and a bank. On the way, a poster invites candidates to become “Sperman”, but you doubtless feel unqualified simply to donate your seed.

Cafetaria UZ Brussel •
Campus Jette, Laarbeeklaan 101 avenue du Laerbeek, Jette, 02-477.87.94, info@uzbrussel.be
ma/lu/Mo > vr/ve/Fr 8.00 > 19.45, w-e 12.30 > 19.45