Hard Rock Café

(© Ivan Put)

What sort of life do you imagine for your kid when you buy him or her a “My first Hard Rock Café T-shirt” T-shirt in the shop at a Hard Rock Café? Despite our open-mindedness, it is not a question we asked ourselves when we voluntarily subjected ourselves to a long overdue introduction to Hard Rock Café. We may also say that the event was smooth and not entirely unpleasant. Once you get through the door and past the shop, there is little evidence of sectarianism or affectation. There is plenty of kitsch and commercialism, of course, but after all, hard rock is not for pussies. Though that term may be interpreted very broadly. You can see both a framed negligee of Rihanna’s (or was it Shakira’s?) and a music video of, say, MGMT. So even without guitars, you can get into this universe, which was apparently created in 1971 when a Fender Lead II owned by Eric Clapton ended up on the wall in a bar in London. The greatest downside was perhaps that the Hard Rock Café is actually more of a Hard Rock Restaurant in which, despite the many floors, there is very little space just to have a beer. In fact, when we got there at about ten, the beer from the tap was already finished… But on the whole, we are not opposed to Brussels being caught up in the momentum of peoples and world cities once in a while, by being part of a cosmopolitan chain like this wholesaler of rock relics. As far as we are concerned, some world heritage may even be reserved for it because it has been done so discreetly. You can check what sort of musical heritage we get in return in person or on the site. Apparently, both the late John Lennon and the late Michael Jackson could draw well, and The Sex Pistols sometimes also wrote song lyrics on scraps of paper.

--NL-- Wat voor leven heb je in gedachten voor je kleine uk als je hem of haar in de shop van een Hard Rock Café een ‘My first Hard Rock Café T-shirt’-T-shirt koopt? Het is een vraag die we ons, breeddenkend als we zijn, niet gesteld hebben toen we ons vrijwillig onderwierpen aan onze eigen late ontmaagding inzake Hard Rock Café-bezoek. We mogen ook zeggen dat die gebeurtenis vlot en niet geheel onprettig verliep. Eenmaal de drempel en de shop voorbij, was van sektarisme of aanstellerij weinig sprake. Van kitsh en commercie natuurlijk wel, maar hardrock is dan ook niet voor pussies. Hoewel die term wel erg breed geïnterpreteerd mag worden. Je kijkt hier zowel op een ingelijst niemendalletje van Rihanna (of was het nu Shakira?), als op een videoclip van pakweg MGMT. Zelfs zonder gitaren raak je dus binnen in dit universum dat blijkbaar in 1971 ontstond toen een Fender Lead II van Eric Clapton ergens in een Londense tent tegen de muur belandde. Het grootste minpunt was misschien nog dat het Hard Rock Café eigenlijk meer een Hard Rock Restaurant is, waar ondanks de vele verdiepingen weinig plaats is om gewoon een pint te drinken. Toen wij er rond tien uur ’s avonds binnenstuikten was zelfs het bier van de tap al op... Maar al bij al zijn wij er geen tegenstander van dat Brussel ook eens een keertje wordt opgenomen in de vaart der volkeren en wereldsteden, door deel uit te maken van een kosmopolitische keten als deze groothandel in rockrelieken. Omdat het discreet gebeurde, mocht daar wat ons betreft zelfs een stukje werelderfgoed voor worden bestemd. Welk muzikaal erfgoed we daarvoor in de plaats krijgen – behoorlijk veel – moet u zelf maar gaan bekijken of controleren op de site. Blijkbaar kon behalve wijlen John Lennon ook wijlen Michael Jackson goed tekenen, en schreven The Sex Pistols ook wel eens een songtekst neer op papier.

--FR-- Quelle sorte de vie envisage-t-on pour son mouflet lorsqu’on lui achète un t-shirt « My first Hard Rock Café » à la boutique d’un établissement de ce nom ? C’est une question qui, large d’esprit que nous sommes, ne nous a pas effleuré lorsque nous nous sommes soumis de notre plein gré à notre propre dépucelage - tardif - en matière de visite de Hard Rock Café. Nous devons tout de suite ajouter que cet événement s’est déroulé sans encombre et tout à fait agréablement. Une fois passés le seuil et le magasin, il a peu été question de sectarisme ou de chichis. De kitsch et de commerce, oui, évidemment. On peut voir ici aussi bien une tenue légère sous cadre de Rihanna (ou est-ce que c’était Shakira ?), qu’un clip vidéo de par exemple MGMT. Même sans guitare, on peut donc rentrer dans cet univers né apparemment en 1971, lorsqu’une Fender Lead II d’Eric Clapton s’est retrouvée accrochée au mur d’un bistrot londonien. Le principal point négatif est sans doute que le Hard Rock Café est en réalité davantage un Hard Rock Restaurant, où, malgré les nombreux étages, il y a peu de place pour prendre juste une bière. Lorsque nous y sommes arrivé, autour de 22 heures, il n’y avait même déjà plus de bière au fût... Mais en fin de compte, nous ne voyons pas d’inconvénient à ce que Bruxelles trouve elle aussi sa place parmi les villes du monde où s’est implantée cette chaîne cosmopolite spécialisée dans le commerce en gros de reliques du rock. En ce qui nous concerne, vu que ça s’est fait de manière discrète, on peut même y consacrer un petit bout de patrimoine mondial. À vous d’aller voir sur place ou de consulter sur le site le patrimoine musical (assez important) reçu en échange. Manifestement, outre feu John Lennon, feu Michael Jackson avait lui aussi des dons pour le dessin, et il arrivait parfois aux Sex Pistols d’écrire les paroles d’une chanson sur un bout de papier.

Hard Rock Café ●●●
Grote Markt 12A Grand-Place, Brussel/Bruxelles, 02-546.16.60, brussels_sales@hardrock.com, www.hardrock.com, 7/7, 10 > 0.00