Les Potes en Toque

(© Saskia Vanderstichele)

Quand il s’agit de trouver une bonne adresse du côté du Nord de Bruxelles, ce sont souvent les mêmes adresses qui reviennent : La Paix, Friture René et, dans un genre plus classique, l’Auberge de l’Isard. En revanche, qui veut trouver un restaurant sur Ganshoren doit se lever tôt : les possibilités sont maigres. Depuis peu, la commune dispose d’une nouvelle flèche à son arc gastronomique. Les Potes en Toque ont pris leurs quartiers dans une ancienne fermette datant de 1602. Si ce genre d’implantation fait craindre le pire à l’amateur de bons plans, entre odeurs de moisi et visions de poutres apparentes oppressantes, il n’en est rien. L’endroit a été joliment remis au goût du jour. Sept mois ont été nécessaires pour que le restaurant s’affiche pimpant autour d’une imposante cuisine ouverte. Il suffit de pousser la porte pour comprendre que le lieu fait mouche car, entre midi et 14h30, la salle ne désemplit pas. Pour cause, la cuisine de brasserie traditionnelle caresse le public bruxellois dans le sens du poil. On en prend d’emblée la mesure avec une cervelle sauce gribiche qui tient ses promesses, même si l’on aurait souhaité la sauce un rien plus fluide (€11). Rien à dire sur la cervelle de veau en elle-même dont la texture témoigne d’une belle fraîcheur et d’une juste cuisson. En plat, on mise sur une suggestion, l’aile de raie aux câpres (€24) qui est satisfaisante dans l’ensemble. N’empêche, on aurait aimé un peu plus de générosité sur les câpres et le beurre fondu, histoire que la préparation soit plus juteuse. Heureusement, ce côté un peu sec est compensé par la grande pertinence du vin proposé en guise d’accord, un Santenay (€39) signé par un orfèvre du genre, Olivier Leflaive. C’est d’ailleurs sur cette note minérale que l’on termine le repas, repoussant les desserts – pourtant faits maison - à une prochaine visite.

EN ❙ For anyone looking for a good restaurant on the northern side of Brussels, the same names tend to keep coming up: La Paix, Friture René, Le Chapeau Blanc, and, in a more classic vein, the Auberge de l’Isard. If you want to find a restaurant in Ganshoren, however, you need to get up early: the options are very limited. But the borough has just recently added a new arrow to its gastronomic quiver. Les Potes en Toque is based in an old farmhouse dating from 1602. The premises chosen, to be honest, made us fear the smell of mould and the prospect of oppressive, exposed wooden beams. The good news is that those fears were groundless. The place has been attractively modernised: it took seven months, but this is now a smart restaurant, organised around an impressive open kitchen. You only have to open the door to realise that the establishment is a success: it was really busy, right through from noon to 2.30 pm. What is pulling them in is traditional brasserie cuisine, which goes down very well with people in Brussels. We tested it straight away by trying the cervelle sauce gribiche (brains with an egg, capers, and herbs sauce), which was really tasty, even though we would have liked our sauce to be slightly more liquid (€11). The calf’s brains were fine, with a texture that showed them to be fresh and cooked just right. For our main course, we went for one of the dishes of the day, ray with capers (€24), which was quite satisfactory overall – although we would have preferred a more generous hand with the capers and the melted butter, in order to make the whole dish juicier. Thankfully, that slightly dry aspect was compensated for by a wine, recommended to go with our ray, that was just right: a Santenay (€39) from a master, Olivier Leflaive. And it was on that note that we ended our meal, leaving the – homemade – desserts to be sampled on a future visit.

NL ❙ Als er over goede eetgelegenheden in het noorden van Brussel wordt gesproken, keren vaak dezelfde adressen terug: La Paix, Friture René, Le Chapeau Blanc en, wat klassieker, L’Auberge de l’Isard. Wie daarentegen naar een restaurant zoekt in Ganshoren moet vroeg opstaan: de mogelijkheden zijn er behoorlijk beperkt. Maar sinds kort heeft de gemeente een nieuwe pijl op haar gastronomische boog gestoken. Les Potes en Toque is gevestigd in een oude boerderij uit 1602. Om eerlijk te zijn, deed die locatie ons het ergste vrezen, van schimmelgeuren tot benauwende, houten draagbalken. Maar daar is gelukkig niets van aan. De plek is aantrekkelijk gemoderniseerd: zeven maanden waren er nodig, maar het restaurant is nu fris en vrolijk georganiseerd rond een indrukwekkende open keuken. Je hebt de deur maar open te duwen om te begrijpen dat de plek een succes is: van de middag tot 14.30u gonst het er van het volk. Wat al die mensen naar binnen trekt, is de traditionele brasseriekeuken die het Brusselse publiek wel weet te waarderen. Wij namen meteen de proef op de som en probeerden de cervelle sauce gribiche (hersentjes met ei, kappertjes en een kruidensaus). Die maakte al het beloofde ook waar, al hadden we de saus graag ietsje vloeibaarder gezien (€11). De textuur van de kalfshersentjes getuigde van een mooie versheid en een correcte gaartijd. Als hoofdgerecht kozen we voor een van de suggesties: rogvleugel met kappertjes (€24) die best lekker was, al hadden wat meer kappertjes en gesmolten boter de bereiding wat smeuïger kunnen maken. Gelukkig werd die lichtjes droge toets gecompenseerd door de wijn die ons werd voorgesteld als perfect gezelschap voor onze rogvleugel: een Santenay (€39) van meester Olivier Leflaive. En daarmee besloten we onze maaltijd. De huisgemaakte desserts houden we voor een volgend bezoek.

Les Potes en Toque ●●
Kasteeldreef 71 drève du Château, Ganshoren, 02-428.37.37, info@lespotesentoque.be, www.lespotesentoque.be
7/7 12 > 14.30 & 18.30 > 22.30