Middeleeuwse feesten in Vorst lokken vijfduizend toeschouwers

De Abdij van Vorst sprong afgelopen weekend naar jaarlijkse gewoonte in de teletijdmachine om terug naar de tijd van de Tempeliers te reizen. Ridders, schildknapen, soldaten, jonkvrouwen, minstrelen, tovenaars, hofnarren, beulen en vuurspuwers in traditionele klederdracht brengen de tijd weer helemaal tot leven. Voor de echte diehards zijn de middeleeuwen dan drie dagen lang zelfs a way of life.

De middeleeuwse feesten van Vorst, al aan de vijftiende editie toe, zijn uitgegroeid tot een ware publiekstrekker. Danille Hugaerts, die vanuit de dienst Festiviteiten van de gemeente de feesten organiseert, herinnert zich de eerste editie nog goed. "Het terrein, dat vroeger een moerassig gebied was dat als stort diende, was toen net gesaneerd," zegt ze. "De toenmalige schepen voor Festiviteiten Corinne De Permentier (later MR-burgemeester, BS) wilde hier een middeleeuws feest organiseren. Ik zat aanvankelijk met de handen in het haar omdat ik helemaal niet wist wat ik me daarbij moest voorstellen. We zijn dan snel op zoek moeten gaan naar middeleeuwse gezelschappen. De feesten zijn elk jaar gegroeid en intussen komen er jaarlijks zo'n vijfduizend bezoekers opdagen."

Paarden, lansen, zwaarden
De meeste bezoekers houden zich niet aan de dresscode, maar komen de sfeer opsnuiven door rond te kuieren tussen de vele kraampjes met middeleeuwse koopwaar of de vele spektakelstukken te bewonderen.

Onze aandacht wordt meteen getrokken door het jachttornooi, dat achteraan in de weide aan de gang is. Ruiters uit alle windstreken zetten er hun beste beentje voor. Doel van het spel is om in galop zo veel mogelijk doelwitten te treffen, zoals een appel, ring of everzwijn. Een Duitse amazone is aan de beurt en slaagt erin de appel met haar degen doormidden te snijden. Vier punten levert haar dat op. Ze slaagt er helaas niet in om het everzwijn te doorklieven.

Het is slechts een van de vele competities die die dag plaatsvinden. Later komen ook nog de vele gevechten aan bod. Van alle windstreken komen de liefhebbers om elkaar met paarden, lansen, zwaarden en schilden te lijf te gaan.

Christophe, Thierry en Orailie slaan het spektakel gade van aan de zijlijn. Voor hen zijn de feesten een traditie geworden. Ze waren er al van de eerste editie, ondertussen al vijftien jaar geleden, en zijn elk jaar op de afspraak. "Wat we er zo fijn aan vinden? We verkleden ons gewoon heel graag en daarvoor is het hier de ideale plek," zeggen Christophe en Thierry, voor de gelegenheid verkleed als leenheer en burger. Samen met Orailie komen ze meermaals per week samen om een rollenspel te spelen. Ze zijn lid van de Anderlechtse club Les Saigneurs du Chaos, met zo'n vijftig leden een van de grootste rollenspelverenigingen van het land.

"We zijn geïnteresseerd in de middel­eeuwen en gaan er gewoon graag in op," legt Orailie uit. "Met onze vereniging brengen we mensen samen om ons helemaal in de tijd in te leven. Sommigen kunnen daar vrij ver in gaan. De middeleeuwen waren bijvoorbeeld het thema op mijn huwelijksfeest."

De middeleeuwse feesten zijn ook een goede gelegenheid om op zijn middeleeuws te shoppen. "Wat we hier vooral fijn vinden, zijn de vele kraampjes waar je heel wat middeleeuwse producten vindt," zegt Orailie. "Wat we hier vooral kopen? Ik heb hier bijvoorbeeld mijn kostuum aangeschaft en we vinden hier ook heel wat andere attributen voor de rollenspelen," zegt Thierry. "Nergens anders vind je zo'n ruime keuze: middeleeuws pot- en aardewerk, bestek, kleren, wapens uit die tijd… Noem maar op, je vindt het hier allemaal," zegt Orailie.

Geen bouillonblokjes
Even verderop vinden we een echt middeleeuws kamp. Hier leven de echte diehards van het festival drie dagen lang volgens de regels van de kunst. Sommigen onder hen hebben blijkbaar een korte nacht achter de rug en leggen zich tussen de gevechten en tornooien door snel even te slapen.

Op het kampvuur staat de soep al te pruttelen in een grote ketel. "Het grote verschil met de huidige keuken is dat er toen vooral andere kruiden gebruikt werden," zegt Vincent, een van de koks op het kamp. "We kunnen natuurlijk niet helemaal zoals toen koken, omdat sommige kruiden nu heel moeilijk te vinden zijn, maar we doen ons best."

Geen bouillonblokjes dus in de soep en al zeker geen cola. "Vroeger dronken de mensen vooral wijn of bier omdat het water te vervuild was. De wijn heeft veel weg van de glühwein die je op kerstmarkten vindt. Ook de soep is iets kruidiger."

We krijgen zelf een houten kom en lepel overhandigd om de soep te proeven. De groentesoep heeft toch een zachte smaak. "Maar ze is nog niet af," zegt Vincent. "Het vlees moet nog meegekookt worden. Als je het eindresultaat wil proeven, zul je vannacht moeten terugkomen."