Atelier 340 bloeit weer op
Lees ook: Atelier 340 exposeert tegen sluiting
Atelier 340 krijgt sinds 1 juli geen subsidies meer. Fadila Laanan (PS), minister van Cultuur in de Franse Gemeenschap, draaide de kraan dicht nadat rapporten hadden uitgewezen dat het kunstencentrum zware schulden had. Laanan wil in de De Rivierendreef nog wel een centrum voor hedendaagse kunst subsidiëren, maar dan zonder Wodek Majewski aan het hoofd.
Wodek, die de hoogte van de schuldenberg altijd heeft betwist en zich het slachtoffer voelt van de machinaties van de Jetse PS-schepen-zonder-bevoegdheden Merry Hermanus, laat zich zomaar niet wegsturen. "Onze erfpacht loopt nog jaren," zegt hij. "Ze krijgen ons niet weg."
In de lente organiseerde hij een protestbijeenkomst tegen dit culturele lavement van de minister. Vandaag is hij hard op zoek naar andere sponsors; hij vindt het ook tijd voor een nieuw hoofdstuk. "We zijn leeggelopen, gereinigd. Om deze penibele affaire af te sluiten, willen we het publiek tonen hoe hard we de afgelopen 32 jaar gewerkt hebben." Wodek vroeg aan zijn vrienden-kunstenaars, van wie de meesten eerder exposeerden in Atelier 340, om een sculptuur, installatie of schilderij in te sturen. Sommigen leverden nieuw werk, Piet Stockmans en Bernard Villers bijvoorbeeld. Anderen, zoals Camiel van Breedam en Jaakko Pernu, bezorgden een oudere creatie. De reeks wordt aangevuld met enkele werken uit de eigen collectie van overleden artiesten als Walter Leblanc. Ook organiseerde het Atelier een concours voor jong talent. Uit de ruim honderd inzendingen werden dertien kunstwerken gekozen.
Alles bij elkaar zijn er 110 Belgische en buitenlandse kunstenaars te zien. Een thema of rode draad is er niet. "Het is een eclectische tentoonstelling met vele stijlen en media," zegt Wodek, die dan maar de naakten, de abstracten en de foto's heeft samengezet.
Enkele werken staan in de grote tuin waarover Atelier 340 sinds kort beschikt. Zo kreeg de Duitse artieste Maren Dubnick de gelegenheid om een op het dak gemonteerde paal - het liefst had ze een oude fabrieksschoorsteen gewild - te omwikkelen met elektriciteitskabels.
Culture relaxative is een tentoonstelling waar je vrolijk van wordt, al was het maar vanwege het met golfplaten ineengeknutselde tuincafé waar je na afloop iets kunt drinken en op zaterdagavond films over kunst kunt bekijken, zonder meer een van de leukste zomercafés van de stad.
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.