Beeldhouwers beitelen sculpturen in Parmentierpark

De eerste helft van juli komen buitenlandse beeldhouwers met renommee, naast lokaal talent Patrick Crombé, werken in het Parmentierpark. Niet om er afgewerkte kunst neer te poten: uit zeven ton Carrara-steen houwen ze elk een beeld. Met Brussel als onderwerp. Passanten zien het werk groeien.

M armer uit Carrara blijft de prins der stenen, of het nu bianco ordinario of bianco statuario, de meest witte, is. Deze zomer krijgt Brussel tien parksculpturen uit Carrara cadeau. Niet zomaar uit een atelier, maar ter plekke in het Parmentierpark gebeiteld. Een origineel en kunstminnend pro­ject, dat snel vorm kreeg zodra het Italiaanse marmer Sint-Pieters-Woluwe in de schoot viel. Het idee om een internationale groep beeldhouwers bij elkaar te brengen, komt van Patrick Crombé, vijfde telg uit een dynastie van steenbewerkers en grafzerkmakers uit Woluwe, en zelf een bejubeld beeldhouwer.

Het zomerproject krijgt de naam Brussels International Sculpture Symposium. "In het Grieks staat symposium voor een samenkomst om te drinken," zegt Crombé glunderend bij zijn biertje. "Ik heb in het buitenland al verschillende symposia meegemaakt. In Duitsland, Libanon, Marokko, Mexico,... In Zweden was het zes weken werken met hard graniet. (Crombé heeft er overal monumenten staan; red.) In Brussel laten we tien kunstenaars tien werken creëren, in twee weken tijd. Ik heb niet lang hoeven zoeken om collega's te vinden die direct bereid waren om mee te werken."

Venus
In een vorig leven werd Crombé nog laureaat 'jonge Vlaamse beeldhouwkunst' en volgde hij atelierlessen bij Koenraad Tinel aan Sint-Lukas. De arduinen brug aan het kasteel Coloma in Sint-Pieters-Leeuw - Crombé woont in deelgemeente Vlezenbeek - is van zijn hand. Onlangs heeft hij een 25 meter lange kunstbalustrade voor een rusthuis in Merchtem gehouwen.
"Ik praatte met Carlo Andrei over ons symposium. Andrei is baas van een groot beeldhouwatelier in Carrara, en hij wou direct zeven ton marmer schenken, ter waarde van ongeveer achtduizend euro. De vracht komt eind juni in het Parmentierpark aan. De gemeente­arbeiders maken de werkplateaus en kisten al klaar."

Crombé leeft en werkt vaak tussen de indrukwekkende groeven in Carrara, waar hij ook een vriendin heeft.

De marmerstad puilt uit van sculptuurgalerieën als die van Andrei, gespecialiseerd in het kopiëren van beelden door artigiani, ambachtslui. Crombé: "De steenhouwers werken volgens het systeem van Pythagoras en zetten elk hoogtepunt van een gipsen replica over op de steen. Wij, kunstenaars, vertrekken van een eigen creatie. Daardoor krijgen we veel respect van de marmerverkopers. Andrei zei me gewoon: 'Ik bezorg de Carrara, jij doet de rest' en ik kon beginnen aan de financiering van het project."

In zijn geboortedorp Sint-Pieters-Woluwe vond Crombé gehoor bij Open VLD-schepen Carla Dejonghe, ook voorzitster van de Raad van de Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC). Op haar beurt nam Dejonghe VGC-collegelid en minister van Buitenlandse Betrekkingen Jean-Luc Vanraes, een partijgenoot van haar, in de arm. Ook de Franstalige schepen Philippe van Cranem voegde zich bij de ploeg enthousiastelingen: hij zorgde ervoor dat het Parmentierpark als 'symposiumonthaal' beschikbaar werd gemaakt.

Na een bezoek aan de Carraragroeves vorig jaar ging de steen letterlijk aan het rollen. Uit een blok van gemiddeld zevenhonderd kilo kappen de kunstenaars elk 'Brussel' uit. De Marokkaan Ikram Kabbaj maakt een ritmisch horizontaal werk, heeft hij al laten weten. De Duitse Maria Rucker vertrekt van een blok van twee meter hoog. De Bulgaar Gheorghi Filin houwt een moderne Venus, met een relatie tot Brussel. En Crombé? "Zelf maak ik een leggio, een lessenaar. Daar kan het publiek zijn discours voor Brussel achter houden," zegt de beeldhouwer met een grijnslach. "Dat het drankgelag een volwaardig symposium wordt, zal het publiek merken. Dag na dag wordt er van negen uur 's ochtends tot zes uur 's avonds gewerkt. Let wel, ook stil staan kijken is werken voor een beeldhouwer. Een collectief project van deze omvang is meer dan overleggen over diamantschijven, overzeese exposities en dergelijke. Anders dan kunstschilders hebben beeldhouwers elkaar nodig, al was het maar om een steen te helpen verleggen. Het zorgt voor een sterke band tussen de artiesten."

En wat gebeurt er na afloop met de tien parkbeelden van Brussel? Na de klus blijven ze nog de hele zomer in het Parmentierpark staan. Het Brussels Gewest wordt eigenaar van de monumenten. De deal is dat het Gewest de residentie van de artiesten, zakgeld inbegrepen, bekostigt. "Wat de overheid daarna met de parkbeelden doet, is nog niet uitgemaakt," vertelt Crombé. "Het ligt communautair allemaal nog wat gevoelig, omdat de Vlaamse Brusselaars het project naar hier getrokken hebben." Voorlopig circuleert het Coovi in Anderlecht als eindbestemming voor de sculpturen.

--------------------
Brussels beeldhouwsymposium, van 2 tot en met 16 juli in het Parmentierpark (Parmentierlaan, Sint-Pieters-Woluwe). Dagelijks zijn de kunstenaars er van 9 tot 18 uur aan het werk. Met Maria Rucker (D), Patrick Crombé (B), Gheorghi Filin (Bul), Sandra Nejasmic (Kro), Maurizio Carnevali (I), Raymond Lohr (Lux), Ikram Kabbaj (Mar), Marit Lyckander (No), Karel van den Braak (NL) en Lars-Åke Åberg (Zw)