Roodkapje en de Wolf: Onstilbare vertelhonger in verzadigde kleuren

Roodkapje en de Wolf blijft een maf verhaal: naïever en bozer wordt het bijna niet. Elke generatie vertellers lijkt daar weer nieuwe associaties aan toe te voegen. De Nederlandstalige en Franstalige bibliotheken van Ukkel tonen in De Dekenij originele platen van drie Belgische illustratoren.

“Na meer dan vierhonderd versies van Roodkapje wilde ik het verhaal puur met beelden vertellen,” zegt Isabelle Vanden Abeele over haar boek in eigen beheer. De oplage van tien exemplaren is gedrukt in houtsneden in intense zwarte en rode Litho inkt. “Het trok mij ook aan om het gruwelijke van dit verhaal in beeld te brengen, in tegenstelling tot sommige versies waar de prenten het verhaal eerder proberen te verzachten.” Op basis van de beelden schreef Edward van de Vendel nadien het verhaal Rood Rood Roodkapje (2003), waarna ook het gelijknamige boek is verschenen dat de illustrator en tekstschrijver een Zilveren Penseel en een Vlag en Wimpel opleverde.

De Ukkelse Françoise Rogier verlegde dan weer het perspectief, aangespoord tijdens de lessen illustratie die ze volgde bij Kitty Crowther in Le Wolf - La Maison de la Littérature de Jeunesse: “Een wolvenverhaal zou het worden! Als kind speelde ik veel wolvenspelletjes, mijn vader was de wolf en ik verkneukelde mij bij het idee alleen al om schrik te hebben. Het uitgangspunt bij C’est pour mieux te manger! (2012) was dat ik me afvroeg welke spelletjes wolven zouden spelen. Bij een populair verhaal zoals Roodkapje van Charles Perrault kan je lekker aan de slag met het verwachtingspatroon van de lezer. Als kind vond ik het einde verschrikkelijk, daar heb ik een grap van gemaakt. En dan vlug herlezen op zoek naar verborgen aanwijzingen.” Met de krastechniek die herinnert aan de gravures van Gustave Doré geeft ze de aanvankelijk sombere sfeer weer.

Op de meer emancipatorische toer ging Michel Van Zeveren in Et pourquoi? (2007) waarin ouders de waarom-fase bij hun kleuter herkennen: “Het is niet zo dat Roodkapje en de Wolf een verplichte oefening zou zijn voor een illustrator, maar bij mij draaide dat zo uit. In mijn verhaal figureerden eerst een kikker en een krokodil, die gouaches laat ik ook zien, maar zij staken niet genoeg af tegen een groene jungle. Maar ook op een psychologisch niveau werkte het verhaal met Roodkapje en de Boze Wolf. De wolf en zijn beschaafder tegenhanger, de jager, zijn de paternalistische figuren gebleven, maar Roodkapje is niet langer degene die alles ondergaat. De wolf wordt haar vragen uiteindelijk zo moe dat hij de jager zelf vraagt om hem uit zijn lijden te verlossen.”

data: > 21/12, wo > vr van 15 > 18.00 + za > zo van 11-18.00

waar: De Dekenij - Kunstenhuis van Ukkel, Dekenijstraat 102, 1180 Ukkel

meer info over de verteluurtjes: www.ukkel.bibliotheek.be