Vanhaerents’ Art Collection: De donkere kant van het leven

Na zijn eerste tentoonstelling Disorder in the house kiest bouwondernemer en kunstverzamelaar Walter Vanhaerents weer voor een rocksong als thema. Met ‘Sympathy for the devil’ van The Rolling Stones in het achterhoofd grasduint the man of wealth and taste in zijn collectie op zoek naar werken met een duister kantje.

Walter Vanhaerents bezit een uitgebreide verzameling monumentale kunstwerken. Sinds 2007 heeft hij zijn indrukwekkende collectie voor het publiek opengesteld. In een oude opslagplaats die de architecten Robbrecht en Daem renoveerden tot een prachtige open tentoonstellingsruimte, krijgen de kunstwerken de aandacht die ze verdienen. Het industrieel pand in het buurt van het Bloemenhofplein vormt dit keer het decor voor 39 werken uit zijn collectie.

Elk werk is op één of andere manier verbonden met de ideeën uit het nummer 'Sympathy for the devil' van het album Beggars banquet van The Rolling Stones: de fascinerende schoonheid van het kwaad, hel en verdoemenis, dood en gevaar als viering van het leven maar ook een hang naar seksualiteit of grensoverschrijdend gedrag.

Selectie

Voor de selectie laat hij zich deze keer bijstaan door Pierre-Olivier Rollin die we kennen van B.P.S.22, een centrum voor hedendaagse kunst in Charleroi. Naast heel wat recente stukken van kunstenaars uit Pakistan, India, Iran, China, Frankrijk of Amerika - zowat van overal - zijn er ook werken geselecteerd van bekende namen.

We don't need another hero van de feministische kunstenares Barbara Kruger verwijst naar een nummer van Tina Turner, ooit nog het liefje van de gewelddadige Ike. Kruger bedrukt een oude zwart-witfoto van een bioscoop waar The naked spur draait met de titel van de foto in zijn kenmerkende rode letters. Janet Leigh speelt in de film het vriendinnetje van een moordenaar. Er zijn parallellen te trekken. Christian Boltanski filosofeert dan weer over daders en slachtoffers in 'Réserve Détective n°1. In zijn archiefinstallatie plakt hij op kartonnen dozen foto's uit het Franse misdaadblad Détective. De begeleidende tekst laat hij achterwege. Zo wordt onduidelijk wie er nu het slachtoffer is en wie de misdadiger. Het verlies van identiteit is een belangrijk thema in Boltanski's werk.

Humor

Ook de Nigeriaans-Britse kunstenaar Yinka Shonibare stelt zich vragen over identiteit. Met veel humor kaart hij belangrijke onderwerpen binnen de huidige maatschappij aan: globalisering, etniciteit en multiculturaliteit. Hij kleedt zwarte hoofdloze etalagepoppen in victoriaanse kleding. De stof die hij gebruikt is, hoewel typisch Afrikaans, helemaal niet afkomstig uit Afrika. Wat is dan culturele identiteit?

Ook vier Belgische kunstenaars zijn van de partij: Wim Delvoye, Jean-Luc Moerman, Johan Tahon en de jonge multimediakunstenaar Nick Ervinck. De digitale creaties Ikrausim en Agrieborz van Ervinck doen denken aan gevilde figuren.

"Ik koop geen kunst in functie van een tentoonstelling, wel op mijn gevoel," zegt Vanhaerents nog. Maar de aankopen op gevoel vormen hier toch een eenheid en leggen boeiende onderlinge verbanden bloot.