Brusselse film ‘Étangs Noirs’ verovert filmfestivals van Gent en Londen

Met Étangs Noirs hebben Timeau De Keyser en Pieter Dumoulin een op en top Brusselse film afgeleverd. Gefilmd in de Modelwijk en de Brusselse metrostations, met bewoners van de Lakense wijk voor de camera. Maar nu is de film klaar om uit de grenzen van de hoofdstad te breken.

Het langspeeldebuut van De Keyser en Dumoulin krijgt een pak lovende reacties. Michael Blyth van het befaamde British Film Institute noemt Étangs Noirs zelfs “een van de meest originele films van het jaar.”

De volgende weken kan je de nieuwe film in België al bewonderen op het filmfestival van Gent, maar ook internationaal scoort het verhaal. Étangs Noirs werd geselecteerd voor het prestigieuze filmfestival van Londen, en krijgt er op dinsdag 16 oktober zijn internationale première.

Regisseur Timeau De Keyser is heel tevreden met de selecties. “Dit is een goede springplank om de distributie van de film deze winter op gang te trekken.”

‘We wouden geen sensatiefilm maken'

De film volgt Jimi, die in de Lakense Modelwijk woont en een fout pakje geleverd krijgt. Wanneer hij de geadresseerde niet terugvindt, groeit Jimi’s obsessie om het pakje aan de juiste ontvanger te bezorgen. Hij zwerft van deur tot deur in de appartementsblokken van de Cité Modèle en trekt met de metro de stad in, op zoek naar zijn ongrijpbare buurtbewoonster.

Jimi wordt gespeeld door Cedric Luvuezo, die zelf al bijna z’n hele leven in de Modelwijk woont. Hij deed wat camera-ervaring op in de kortfilms van wijkproject Camera Quartier en in de kortfilm Bracelair, die vorig jaar op het Festival des Blocs in de modelwijk vertoond werd. “Maar onze film is geen socio-cultureel project” benadrukt De Keyser.

“De film is eigenlijk gegroeid vanuit een fascinatie voor de architectuur van de Modelwijk, maar al snel was duidelijk dat we de bewoners bij het project moesten betrekken.” Het regisseursduo wou vermijden dat hun film de wijk in een bepaald daglicht zou stellen. “Die appartementsblokken worden te vaak gewoon als decor gebruikt, als een soort afspiegeling van een criminele banlieue. Wij wouden vooral geen sensationeel beeld van Brussel scheppen. Maar het mocht ook niet naar de andere kant overslaan en een documentaire à la Rabot (de film over een Gentse sociale wijk, red.) worden.”

Trage cinema

Étangs Noirs is dan ook geen flitsende actiefilm. “We hadden geen prefabscenario, en hebben onze tijd genomen om de beelden voor zich te laten spreken. Ik denk dat je net door dat rustige tempo de intensiteit van het hoofdpersonage beter beleeft.”

Na de filmfestivalselecties is het natuurlijk zaak om de film ook in de zalen te krijgen. Een exacte releasedatum is er voorlopig nog niet, maar De Keyser heeft wel al goed nieuws voor filmfans. “We bespreken volop mogelijkheden met een aantal kleinere cinemazalen. Nog deze winter is er alvast een eerste bioscooprelease gepland.”