Le Berger

(© Saskia Vanderstichele)

En poussant la porte du restaurant Le Berger, on pensait sincèrement avoir trouvé la perle rare. Tout était en place pour en faire un point de chute prisé. D’abord, le lieu, qui raconte une histoire comme on les aime : celle d’un ancien hôtel de rendez-vous abritant des amours illégitimes depuis 1935 et retrouvant aujourd’hui sa superbe Art déco. Ensuite, l’approche des nouveaux propriétaires, désireux de préserver l’esprit à la fois intimiste et patrimonial de l’établissement. Preuve de cette volonté de bien faire les choses, ils ont souhaité que le restaurant situé au rez-de-chaussée reprenne du service. Mieux, ils se sont adressés à Nicolas Hamaide – à qui l’on doit les excellents La Cuisine et Le Petit Canon, rue Lesbroussart – pour trouver le juste ton d’assiettes à la fois simples et percutantes. Toutes ces bonnes intentions sautent aux yeux quand on pénètre dans le restaurant. L’atmosphère fait mouche, particulièrement les soirs où une formation de jazz ambiance l’espace. Sur papier, la carte séduit en misant sur un registre de plats populaires façon fish & chips (€18,70), salade de roquette aux crevettes grises et parmesan (€12,90) ou hamburger maison (€18,60). Malheureusement, s’il saute aux yeux, ce lot d’initiatives louables ne saute pas aux papilles. En suggestion, le chèvre chaud parsemé de chapelure et servi sur un lit d’épinards (€9,90) fait un flop. C’est tiède et inconsistant. Même une excellente bouteille d’Anjou blanc de René Mosse (€40,80) en guise d’accord ne peut rien y faire. Le plat, le fish & chips cité plus haut, confirme ce que l’on avait pressenti : entre le poisson trop cuit et les frites molles, ce sont bien des mets approximatifs qui sortent de la cuisine. Cette succession de plats lourds ferme la porte à un éventuel dessert. Dommage… car sans ces approximations, Le Berger ferait un carton.

--EN-- When we opened the door of Le Berger restaurant, we thought we had found a rare and precious gem. It has everything to make it a very popular place. Starting with the place itself, which exudes the kind of story we love: that of an old rendezvous house that has provided shelter for illicit love since 1935 and is now rediscovering its superb art deco interior. Then there is the approach of the new owners, who have sought to maintain its by turns intimate and patrimonial spirit. They wanted to reopen the restaurant on the ground floor and, even better, they appealed to Nicolas Hamaide, responsible for the excellent La Cuisine and Le Petit Canon on the rue Lesbroussart/Lesbroussartstraat, to strike the right tone for a series of simple but well-chosen dishes.
All these good intentions strike you immediately when you walk into the restaurant’s dining room. The atmosphere is fantastic, especially on nights when a jazz band spices the air. On paper, the menu is very appealing because it offers a number of popular dishes like fish & chips (€18,70), arugula with grey shrimps and parmesan (€12,90), or a homemade hamburger (€18,60). But despite the fact that all these admirable initiatives are striking, your taste buds remain rather unconvinced.
The suggested dish, breaded warm goat’s cheese on a bed of spinach (€9,90), was a flop because it was lukewarm and had no texture. Even an excellent bottle of Anjou Blanc from René Mosse (€40,80) was not able to revive it. The fish & chips, or rather, the overcooked fish and soggy chips, which we ordered as a main course, confirmed what we had suspected: the dishes that leave the kitchen are just not good enough. The succession of heavy courses made us decide against dessert. It is a shame, because without these narrow culinary misses, Le Berger could be a hit.

--NL-- Toen we de deur van restaurant Le Berger opengooiden, dachten we echt die zeldzame parel te hebben gevonden. Alles was aanwezig om er een drukbezochte plek van te maken. Allereerst is er de plaats zelf, die het soort verhaal ademt waar we dol op zijn: dat van een oud rendez-voushuis dat sinds 1935 onderdak bood aan onwettige liefdes en vandaag zijn superbe art-deco-interieur herontdekt. Dan is er nog de aanpak van de nieuwe eigenaars die de nu eens intimistische, dan weer patrimoniale geest wilden behouden. Zo wilden ze het restaurant op de benedenverdieping opnieuw openen en richtten ze zich tot Nicolas Hamaide, verantwoordelijk voor het uitstekende La Cuisine en Le Petit Canon in de Lesbroussartstraat, om een gepaste reeks eenvoudige, maar trefzekere gerechten te vinden. Al die goede bedoelingen springen in het oog wanneer je de eetzaal van het restaurant, als een eertijdse bistro, betreedt. De atmosfeer is een schot in de roos, zeker op avonden wanneer een jazzgroepje de ruimte doet zinderen. Op papier oogt de kaart verleidelijk, met een resem populaire gerechten als fish-and-chips (€18,70), raketsla met grijze garnalen en parmezaankaas (€12,90) of een huisgemaakte hamburger (€18,60). Terwijl die lovenswaardige initiatieven wel in het oog springen, bleven onze smaakpapillen veeleer onbewogen. De suggestie, de gepaneerde warme geitenkaas op een bedje van spinazie (€9,90), was een flop, want lauw en zonder textuur. Zelfs een prima fles Anjou Blanc van René Mosse (€40,80) kon daar niets aan verhelpen. De fish-and-chips, of liever de overgare vis en slappe frietjes, die we als hoofdschotel bestelden, bevestigde wat we voorvoelden: het zijn vooral gerechten die net niet goed genoeg zijn, die de keuken verlaten. De opeenvolging van zware gerechten deed de deur dicht voor een dessert. Jammer, zonder die nipte culinaire missers zou Le Berger een klepper kunnen zijn.

LE BERGER ••
Herderstraat 24 rue du Berger, Elsene/Ixelles, 02-510.83.40, info@lebergerhotel.be, www.lebergerhotel.be
12.00 > 14.30 & 19.00 > 22.30, brunch za/sa/Sa & zo/di/Su 10.30 > 16.00,
dagschotel/plat unique/dish of the day zo/di/Su 18.30 > 22.30