L'hiver dernier: boer zoekt bestaan

Een jonge cowboy is zo verknocht aan de grond dat het hem ten gronde richt. Dat vertelt de Brusselse Amerikaan John Shank met zijn schilderachtige debuutfilm L’hiver dernier.

DVD | L’hiver dernier ●●●
John Shank Cinéart, NL/FR/EN, 100 min.

“Ik behoorde deze grond toe. Zoals mijn vader. En zijn vader. En diens vader. Hij heeft me alles gegeven,” horen we Johann zeggen in de flash forward waarmee L’hiver dernier opent. Het drama schuilt in de verleden tijd van behoren. Hoe is het zover kunnen komen? De jonge boer zet de ouderlijke boerderij verder, moedigt de coöperatie aan om te weerstaan aan de druk om voor grote veebedrijven te werken. Na zware tegenslag negeert hij de economische realiteit; stoot nog liever alles en iedereen af dan op te geven. Zijn mystieke verknochtheid aan de grond is aangrijpend maar niet verstandig. Johann dreigt alles te verliezen. Acteur Vincent Rottiers voert de eeuwenoude rituele handelingen uit alsof hij nooit iets anders heeft gedaan. Stilzwijgen kan hij als geen ander. Voor de plot hoeft u L’hiver dernier niet in huis te halen. Verrassingen blijven uit. Maar picturaal is het genieten. Het gaat om meer dan schilderachtige beelden, Shank paait de kijker niet met mooie plaatjes.

Het is verleidelijk om er een pastorale in te zien maar een ode aan een bedreigd ruraal bestaan is dit niet. De jonge regisseur zweert bij de kracht van eenvoud. Het winterlicht, de gure winden en bevroren gronden zijn de noten van zijn requiem. Wie er stil van wordt, moet zeker naar de kortfilm Les mains froides kijken die als extra aan de dvd werd toegevoegd.