Interview met de 13-jarige actrice uit My queen Karo

Het zal je maar overkomen: je loopt een winkel binnen, wordt opgemerkt door een regisseur en twee jaar later speel je de hoofdrol in een film. Anna Franziska Jaeger (13) weet er alles van. Ze is Karo in My queen Karo, een mooie film van de Brusselse regisseur Dorothée van den Berghe, die deze week uitkwam. Niet voor al te jonge kinderen bedoeld, maar zeker te genieten als je samen met je ouders gaat kijken. En... wat een actrice!!

Het was je eerste filmervaring, Anna Franziska. Was het een droom die in vervulling ging, zoals dat heet?
Anna Franziska (AF): Euh ja, toch wel. Ik wil al heel lang spelen. Ik ben van jongs af aan veel naar theater gaan kijken, en ik heb ook een tante die actrice is.

En heeft die tante je interessante tips kunnen geven?
AF: Ze zei: "Anna Franziska, als de opnames beginnen, dan moet je meestal heel lang wachten voor het jouw beurt is." Maar ik zat in ongeveer alle scènes van de film, dus veel wachten was er voor mij niet bij (lacht).

En hoe ging dat dan, eens de regisseur "Actie!" heeft geroepen?
AF: Goed, in feite. Ik was wel zenuwachtig voor de opnames begonnen, maar zodra de camera draaide, werd ik heel ontspannen. Je moet de camera proberen te negeren - niet te veel, natuurlijk, maar toch. We bespraken vooraf wel altijd de scènes, en repeteerden ook telkens een beetje. Dan mochten we vaak zeggen wat we ervan vonden en konden we voorstellen om nog iets te veranderen. Dorothée, de regisseur, is een heel lieve vrouw. Helemaal geen strenge juf of zo. Ze is zelf ook een beetje kind gebleven, vind ik.

Er zitten veel onderwaterscènes in. Heb je die allemaal zelf gedaan?
AF: Ja, op eentje na. Ik heb zwem- en duiklessen moeten volgen voor de film. Karo haalt haar reddersbrevet, en ik moest dus leren om zo'n pop uit het water te halen. Jongens, dat was zwaar!

Wil je nu meer gaan acteren?
AF: Ja, ik speel echt heel graag. Het mag ook op toneel zijn, dat maakt me niet uit. En ook, het hoeft niet te snel te gaan allemaal. My queen Karo was geweldig leuk om te doen. De opnames duurden twee zomermaanden en het voelde als vakantie. Maar ik zal nu maar eerst zien of ik morgen niet buis op geschiedenis (lacht).