Advocaat riskeert 2 jaar cel voor oplichting cliënten

Een Brusselse advocate uit Grimbergen wordt er van verdacht jarenlang haar eigen cliënten te hebben opgelicht voor enkele honderdduizenden euro. De vrouw werkte als schuldbemiddelaar, maar zou het geld dat haar cliënten stortten, hebben doorgestort naar haar eigen rekening. Volgens het parket van Halle-Vilvoorde maakte ze op die manier minstens 233.181 euro buit.

De vrouw maakte enkele tientallen slachtoffers. Sommigen stortten slechts enkele honderden euro’s, maar er waren ook cliënten die 10- tot 20.000 euro hadden betaald in het kader van hun collectieve schuldbemiddeling. De advocate was aangesteld om het geld van de slachtoffers te beheren, maar sluisde het door naar haar eigen rekeningen.

“De beklaagde bekent de gelden te hebben verschoven”, sprak de openbaar aanklager tijdens haar vordering. “Ze deed dat naar eigen zeggen niet uit geldgewin, maar om te voorzien in haar financiële noden. Ze had het werk als schuldbemiddelaar zwaar onderschat en heeft zich niet goed administratief laten begeleiden. Ze nam een voorschot op provisies en sluisde het geld door omdat ze nooit erelonen had aangerekend. In totaal werd er voor minstens 233.000 euro verduisterd.”

Twee jaar cel

Het parket eist twee jaar cel met uitstel onder voorwaarden voor de vrouw, die terechtstaat voor valsheid in geschrifte, misbruik van vertrouwen en witwassen. “De feiten werden gepleegd op slachtoffers die bijzonder kwetsbaar waren en soms jaren in collectieve schuldbemiddeling zaten, terwijl ze er eigenlijk al lang van af moesten zijn. Ze werden gepleegd door hun advocaat, iemand met een hoog aanzien.”

De raadsman van de advocate vroeg de rechtbank om een opschorting van straf of een eenvoudige schuldigverklaring. “Het heeft zeven jaar geduurd vooraleer deze zaak op de rechtbank is gekomen, de redelijke termijn is in het gedrang gekomen”, aldus de strafpleiter. De beklaagde gaf op haar proces toe dat ze in de fout was gegaan. “Ik had nee moeten zeggen toen de dossiers bleven komen, maar ik bleef maar werken. Ik kon de kosten niet meer betalen en toen ben ik beginnen schuiven met gelden. Ik hoopte steeds dat ik ze kon terugbetalen achteraf.”

Vonnis op 13 februari.