Het proces Nemmouche in een notendop: gewraakte juryleden, zwijgende beschuldigde

Het proces Nemmouche loopt op zijn einde. Normaal gezien wordt er op donderdag een uitspraak verwacht. BRUZZ overloopt de markantste momenten uit het proces voor het vonnis valt.

Bij de aanvang van het proces, begin januari, was er heel wat heisa rond de jury. Vierentwintig juryleden werden geloot om deel te nemen aan de rechtszaak, 12 van hen effectief. Daar blijven op het einde nog 12 effectieve en 5 reservejuryleden van over. Er vielen dus zeven juryleden weg tijdens het proces.

Al van bij de eerste dag werden er juryleden vervangen. Bij sommigen werd dit snel afgehandeld. Een vrouw die geen opvang had voor haar kinderen, een man wiens vrouw in het ziekenhuis lag na een ongeval, en een vrouw die een medisch attest afleverde.

Nicht van agent

Bij andere juryleden werd het proces wel stilgelegd zodat de partijen en het Hof konden beraadslagen. Het begon met een jurylid dat jarenlang voor onderzoeksrechter Bernardo-Mendez had gewerkt, die op deze zaak was gezet. Na een kwartier beraadslagen werd hij gewraakt en vervangen.

Een dag later kwam aan het licht dat een van de reservejuryleden een nicht was van één van de politieagenten die kwam getuigen. Er werd meer dan twee uur beraad en uiteindelijk werd zij ook gewraakt.

Op 12 februari werd het proces plotseling stilgelegd door een 'groot' probleem met de jury. Enkele dagen later kwam een verhaal over een jurylid naar buiten.

Hij zou naar de politie zijn gestapt nadat hij met een collega had gesproken. Zij vertelde dat ze Nemmouche had gezien op de plaats delict en dat ook Didier Reynders, Minister van Buitenlandse Zaken (MR), daar aanwezig was. Ze zou ook bevriend zijn met een van de advocaten op het proces. Ook dat jurylid werd vervangen.

Procedureproblemen

Al op dag één werd het proces stilgelegd door een procedureprobleem. Sébastien Courtoy, de advocaat van hoofdverdachte Mehdi Nemmouche, sprak de voorzitter aan over de burgerlijke partij. Daarin zat een Franse slachtoffervereniging en dat vond hij niet kunnen. Ze zouden te nauw betrokken zijn bij de zaak. Het proces werd meer dan een uur geschorst, maar het Hof deed geen uitspraak. De organisatie mocht blijven.

Advocaat Courtoy beweerde tijdens het proces ook meermaals dat de beelden van de camerabewaking bewerkt waren. Aan deze beschuldiging is uiteindelijk geen gehoor gegeven.

Het hele proces stond wel even helemaal op zijn kop toen het dossier-Nemmouche gestolen werd uit een advocatenkantoor. De rechters hebben de hoofden bij elkaar gestoken om het verdere verloop van het proces te bespreken. Uiteindelijk besluiten ze om het proces toch door te laten gaan. Er werden namelijk meerdere dossiers gestolen, niet enkel dat van Nemmouche.

Bij meester Courtoy blijft het gestolen dossier nog even nazinderen. Hij viel strafpleiter Lurquin, bij wie het dossier gestolen werd, aan over een profielfoto op Facebook. Lurquin zou daarop te zien zijn met een kalasjnikov. Lurquin dreigde ermee om naar de stafhouder te stappen als advocaat Courtoy niet stopt met zijn beschuldigingen.

Getuigen

Tijdens het proces passeerden heel wat getuigen: familieleden, slachtoffers, ... . De meest emotionele getuigenissen kwamen van de moeder van een van de slachtoffers en Franse gijzelaars die in Syrië vastgehouden werden door IS.

“Ik vraag maar één ding: gerechtigheid voor Alexandre,” zegt Annie Adam, de moeder van slachtoffer Alexandre Strens. Ze kan het niet geloven dat hij zomaar werd weggenomen, net zoals de andere slachtoffers. Ze blijft wel geloven in het gerecht.

Franse gijzelaars, die in Syrië gevangen zaten onder IS-bewind, hebben Nemmouche formeel herkend. Zij lieten weten dat ze Mehdi Nemmouche al kenden toen ze opgesloten zaten. Hij was toen volgens hen de cipier Abou Omar, die de gevangenen ook folterde. Zij vroegen Nemmouche of hij nieuws had over twee journalisten die nog steeds spoorloos zijn, maar daar kwam geen antwoord op.

Het is makkelijk om te vergeten dat de beschuldigden, Mehdi Nemmouche en Nacer Bendrer, ook aanwezig zijn op het proces. Bendrer gebruikt zijn beschikbare tijd om duidelijk te maken dat hij nooit heeft meegewerkt aan de aanslag. Na een medisch onderzoek wordt er borderlinegedrag bij hem vastgelegd, maar hij wordt toerekeningsvatbaar verklaard.

Mehdi Nemmouche daarentegen houdt het op stilzwijgen en laat zijn advocaat vooral zijn werk doen. Wanneer hij wel sprak, bleken dit enkel maar nog meer mysteries te zijn. Zo beweerde hij dat hij zweeg om een vriend te beschermen. En soms werd hij kwaad door de vele vragen die gesteld werden. “Mijn advocaat zal het later wel allemaal dieper uitleggen,” was zijn uitleg dan.

Nemmouche eindigde het proces met de woorden 'als ik kon, had ik alles anders gedaan'. Wat weer leidt tot een nieuw mysterie voor de slachtoffers.

Het verloop van de gebeurtenissen voor het proces vind je terug in onderstaande tijdlijn: