OM eist celstraf van 3 jaar tegen treinbestuurder, zware boetes voor NMBS en Infrabel

Op het proces over de treinramp in Buizingen die op 15 februari 2010 het leven kostte aan negentien mensen, heeft het parket-generaal een gevangenisstraf van 3 jaar met uitstel en een geldboete gevorderd tegen de treinbestuurder van de P-trein die bij het ongeval betrokken was. Voor de NMBS, die enkele jaren voordien al veroordeeld was voor de treinramp in Pécrot, eiste het openbaar ministerie een effectieve geldboete van 700.000 euro, en voor Infrabel een geldboete van 650.000 euro.

De treinbestuurder zou voorbij een rood stoplicht gereden zijn maar ontkent dat, volgens het parket-generaal tegen alle elementen van het dossier in. Bovendien zou de man weinig tot geen empathie tonen met de slachtoffers. Dat hij niet zou kunnen vervolgd worden omdat de NMBS en Infrabel ook fouten hebben begaan, gaat volgens het openbaar ministerie ook niet op.

"Van enige overschrijding van de redelijke termijn is geen sprake", zei substituut-procureur-generaal Catherine Ramaekers. "Gezien de omvang van de ramp is het niet verwonderlijk dat het onderzoek lang heeft aangesleept. Bovendien begint de redelijke termijn pas te lopen als iemand officieel verdacht wordt, in dit geval dus vanaf september 2014, toen de treinbestuurder in verdenking werd gesteld. Nadien heeft hij een hele reeks verzoekschriften ingediend en procedures opgestart, en heeft hij elf maanden lang geweigerd om verhoord te worden. Hij is dus zelf verantwoordelijk voor een groot deel van het tijdverlies."

"De treinramp in Buizingen heeft duidelijk gemaakt dat de NMBS die verplichting niet is nagekomen", sprak substituut-procureur-generaal Catherine Ramaekers.

Onderzoek

De treinramp vond plaats op maandag 15 februari 2010 vlakbij het station van Buizingen. De P-trein van Leuven naar 's Gravenbrakel botste om 08.28 uur bijna frontaal tegen de IC-trein van Quiévrain naar Luik-Guillemins. Het ongeval kostte het leven aan 19 mensen, onder wie de treinbestuurder van de IC-trein, terwijl minstens 310 personen gewond raakten. Bij hen bevonden zich de treinbestuurder van de P-trein, en de 2 treinbegeleiders van beide treinen.

Het Brusselse parket vorderde meteen een onderzoeksrechter, die het onderzoek in handen gaf van de federale spoorwegpolitie en een college van 5 experts aanduidde. Op 14 februari 2012 legden de deskundigen een eerste verslag neer na een zeer uitgebreide en grondige expertise, waarna de onderzoeksrechter een aanvullend verslag vroeg, dat werd neergelegd op 14 februari 2014.

Het onderzoek naar de treinramp werd vanaf 1 april 2014 overgenomen door het pas opgerichte parket Halle-Vilvoorde, en in september 2014 besloot de onderzoeksrechter de treinbestuurder van de P-trein, de NMBS en Infrabel in verdenking te stellen. Die onderzoeksrechter ging begin 2015 echter met pensioen, zodat het onderzoek moest overgenomen worden door een collega. Intussen konden de vertegenwoordigers van Infrabel en de NMBS wel verhoord worden maar vroeg de treinbestuurder de vertaling van een aantal stukken, liet hij zijn verhoor herhaaldelijk uitstellen en vroeg hij om het hele verdere onderzoek door een Franstalige onderzoeksrechter te laten voortzetten. Dat verzoek werd door de raadkamer en de kamer van inbeschuldigingstelling verworpen, waarna de man in juli 2016 uiteindelijk toch kon verhoord worden.

Taalkwesties

Eind september 2016 kon de onderzoeksrechter dan zijn onderzoek afsluiten, waarna het parket zijn eindvordering kon opstellen. In maart 2018 verwees de Brusselse raadkamer uiteindelijk de treinbestuurder, de NMBS en Infrabel door naar de politierechtbank in Halle. Daar diende de verdediging van de treinbestuurder meteen een verzoek tot taalwijziging in. Dat verzoek werd door de politierechtbank afgewezen maar in beroep door de arrondissementsrechtbank wel ingewilligd. Het dossier werd daarop overgemaakt aan de Brusselse politierechtbank en het Brusselse parket.

In februari hield de politierechtbank al twee zittingen waarop de gerechtelijke experts die het ongeval hadden onderzocht, hun bevindingen kwamen uiteen zetten en antwoordden op vragen van de verschillende partijen.