KA Etterbeek danst zich een weg door Europalia India

Voor ze de expo India Belichaamd in Bozar induiken, dossen de leerlingen van het Koninklijk Atheneum Etterbeek zich in de hal nog snel even uit. De rode stiften floepen tevoorschijn. Vooral de meisjes zetten giechelend een rode stip pal op het voorhoofd, net boven de wenkbrauwen. De stoere jongens van de klas vinden het gedoe wat belachelijk. Welaan dan, met of zonder make-up het museum in!

In India dragen niet alleen vrouwen, maar ook mannen een bindi of tilak - zo heet zo’n stip. Ze merken hun voorhoofd voor een religieus feest of huwelijk. De stip staat symbool voor het derde oog, en beschermt je tegen het kwaad. Maar Indiërs dragen het bolletje ook in het dagelijkse leven. Gewoon, omdat ze het modieus vinden. Ikram is alvast mee met die modetrend. Ze heeft een exemplaar met veel mooie kleuren boven haar neusbeentje geplakt. ‘Die had ik thuis nog liggen.’ Het ziet eruit als een echt juweeltje.

De kakelende klasgenoten worden stil zodra ze de audiogidsen goed op hun oren hebben gezet. De stemmen fluisteren hen tijdens het bezoek aan de tentoonstelling veel verhalen over India in.

Supersierlijk
Maar de jongens en meisjes komen hier ook met een missie: ze gaan op zoek naar de allermooiste houding. Later gaan ze die ideeën met de hele klas omzetten in een Indische dans. ‘Ik dans eigenlijk helemaal niet graag’, geeft Félix toe, ‘maar ik zal wel meedoen, hoor.’ Ook Anouk houdt niet zo van dansen, omdat ze twijfelt aan haar danskwaliteiten. Maar ze vindt het wel fascinerend om naar Indische dansers te kijken. ‘Indiase jongens en meisjes zijn altijd supersierlijk en keimooi.’ ‘Ze bewegen wel vlug hoor,’ weet Alicia. Vicky vermoedt dat je hééél veel geduld moet oefenen om de traditionele Indische dans te leren. ‘Maanden, jaren duurt het!’ gokt ze.

Goden, goden en nog eens goden
In het museum merkt Anouk op dat de beelden van Boeddha en van de hindoegoden in allerlei bizarre houdingen zitten. ‘Ze doen veel met hun handen en zo. En ze zien er zo lenig uit.’

Hindoegoden hebben veel hoofden en armen. En boeddha’s zitten wel op honderd verschillende manieren. Maar dat is niet zomaar. Als een boeddha bijvoorbeeld zijn twee handen met de handpalmen naar boven vouwt in zijn schoot, is hij aan het mediteren. Als hij zijn duim en wijsvinger in een cirkel bijeendrukt, heb je met een leraar-boeddha te maken.

Als ik god of godin was...
Boeddhisten geloven dat iedereen een boeddha kan worden, als je maar genoeg mediteert en genoeg kennis verzamelt. Anouk en Imane willen wel ooit wedergeboren worden als godinnen van de liefde. ‘Op onze beelden zouden we onze handen in de vorm van hartjes voor ons eigen hart houden,’ fantaseert Anouk. ‘En we zouden lachen. De meesten godenbeelden lachen niet. Maar lachen is echt een must,’ vult Imane aan.

Sara zou godin van de oorlog willen zijn. Pardon? Oorlog? ‘Ja, ik vind mezelf wat jongensachtig. Ik hou van lopen en vechtsport. Maar natuurlijk zou ik er wel voor zorgen dat er minder oorlog is in de wereld. Ik zou ook de regel invoeren dat iedereen akkoord moet zijn vooraleer er gevochten wordt. Er mag ook niet zomaar overal gevochten worden. Onschuldige mensen mogen niet in de buurt zijn. Oorlog voeren op een open veld bijvoorbeeld, dat kan wel.’

Burhan en Kerem passen voor het godendom. ‘Boeddha’s zijn dik en groot. Als je een god bent, komt iedereen naar jouw standbeeld en gooit dan allerlei viezigheid over jou.’

Gaëtan tot slot wil wel eeuwig leven. Hij is fan van Ganesha, de Indiase god met het olifantenhoofd. Die god beschermt reizigers. Handig! Voor als wij zelf op reis willen gaan. Naar India
bijvoorbeeld...

-------------------------
Je kan nog naar de tentoonstelling India Belichaamd gaan kijken in het Paleis voor Schone Kunsten tot 5 januari.