Marij De Nys: met Bronks het bos in

Twee jaar geleden verruilde actrice Marij De Nys de Antwerpse beau monde voor een huis aan de rand van een bos. Ze werd op slag een ander mens! Die terug-naar-de-natuur-shock ligt aan de basis van de locatievoorstelling Waldeling.

De Nys maakt de nieuwe Bronks-productie niet alleen. Artistieke bondgenoten vond ze in danser-acteur Randi De Vlieghe, een graag geziene gast bij Bronks, en vriendin-actrice Isabelle Van Hecke. Marij De Nys: "Isabelle sprak me vaak over haar behoefte om eens heel kleinschalig, intimistisch theater te maken, uitgepuurd tot de essentie. Gewoon spelers, een publiek en een straffe vertelling."

Maar de locatie op zich, een bos, is natuurlijk eerder ongewoon voor theater…
Marij De Nys: Ja, dat heeft vooral met een persoonlijke ervaring te maken. Ik woon sinds kort vlak bij een bos, en wauw, wat een verademing is dat na 17 jaar hartje Antwerpen. Waldeling gaat onder meer over de invloed van een omgeving op je ontwikkeling, op je persoonlijkheid. Ik ben nogal onrustig van aard, en hier - op het platteland - kom ik veel sneller tot rust. Ik was de laatste jaren ongelukkig in Antwerpen, te veel prikkels, te veel mensen, te veel afleiding. Tegelijk ben ik blij dat ik werk in een stad. Maar mijn leven is nu beter in evenwicht.

Lok je de Brusselse families voor jouw theateravontuur daarom naar het bos, om hen de impact van natuur te laten (her)ontdekken?
De Nys: Waar het mij vooral om gaat is de zintuiglijkheid die zo'n plek wakker kan maken in een mens. Mijn personage, Saskia, is in het begin niet in staat om zich over te geven aan de natuur. Ze wil alles op een nuchtere, zeg maar stadse manier categoriseren, in vakjes stoppen… Zoals dat ook vaak gebeurt bij een schoolse bosexcursie, denk ik. Maar geleidelijk aan, mede onder invloed van de twee andere personages die ze tegenkomt, maakt ze een soort transformatie door. Je omgeving kan wel helpen, maar de echte verandering moet toch altijd vanuit jezelf komen.

Een bos is ook iets compleet anders dan een park bijvoorbeeld, waar alles veel sterker geconstrueerd en gecontroleerd wordt door de mens. Als je een bos instapt, moet je soms iets overwinnen. Het is een ongetemde, wilde plek, met veel leven dat je op het eerste gezicht niet meteen ziet. Ik hou enorm van dat onbekende, het eerder mysterieuze. In die zin wil de voorstelling een pleidooi zijn voor het durven los te laten, voor het durven te verlaten van betreden paden. Terwijl dat in de meeste bossen helaas niet meer mag. (Lacht)

Wie 'bos' zegt, denkt vrijwel meteen aan sprookjes. Krijgt dat magische of archetypische ook een plek in Waldeling?
De Nys: Ja, maar niet op de meest conventionele manier. Een van de personages heeft veel aandacht voor sprookjesachtige elementen, zoals elfjes of bosnimfen. Of voor de kracht van bepaalde bomen bijvoorbeeld: zo wordt de eik in België gezien als een heilige boom, met een specifiek soort energie. We hebben het daarover, maar laten in het midden of we daar zelf in geloven. In de voorbereidingsfase hebben we verschillende gegidste wandelingen meegemaakt, ook met een gids die zichzelf 'heks' noemt! Die benadert het fenomeen van een bos nog vanuit de Keltische traditie, en ik kan je verzekeren, dat was een echte eyeopener. Die 'heks' heeft ons maf én fascinerend materiaal bezorgd. (Lacht)

Waldeling
wanneer: 28 september 2013, 18.00 uur // 29 september 2013, 11 & 15.00 uur // 2 oktober 2013, 14.30 uur
tickets: €6/9
leeftijd: 6+
waar: Wilderbos, Sint-Agatha-Berchem, 02-219.99.21, www.bronks.be