‘Maak plaats voor kinderen op straat’

Willen we kindvriendelijk verkeer of verkeersvriendelijke kinderen? Om het eerste waar te maken moeten we onze straten herdenken, zeggen experts “Laat een klas 10-jarigen de stad inrichten. Zij zullen het beter doen dan duizend planners, ingenieurs en politici.”

Een zonnige woensdagnamiddag. Een ballenbad bezet een parkeerplaats in de Europese wijk. “Dit mag eigenlijk niet, ook al betalen we voor de plaats”, zegt Karl Reiter, de coördinator van Metamorphosis, een Europees project dat mensen wil inspireren om de openbare ruimte te herbekijken in functie van kinderen. “Als we de ballen in een auto leggen, mag het wel. We moeten komaf maken met dit soort discriminaties.”

De actie van Metamorphosis is symbolisch. Een ludieke manier om vastgeroeste concepten over straten en pleinen in vraag te stellen. “Ik ben zo oud dat ik de tijd heb meegemaakt dat kinderen op straat konden spelen”, aldus Reiter. “Dat is veranderd omdat we bepaalde privileges zijn gaan toekennen aan de auto. De mens moest plaats maken voor machines.”

Veel ouders houden hun kinderen binnen omdat het verkeer de straten onveilig maakt. Maar kinderen moeten kunnen spelen en elkaar ontmoeten om zich te ontwikkelen, is de redenering. Onderzoek heeft aangetoond dat kinderen die te voet of met de fiets naar school gaan zich beter kunnen concentreren op school en dus meer kans hebben op slagen.

Van pop-up tot permanent

Metamorphosis pleit voor een veralgemening van een maximumsnelheid van 30 kilometer per uur en roept op om te volop te experimenteren met tijdelijke initiatieven zoals de inrichting van speelstraten in de zomer. “We moeten mensen laten proeven van de mogelijkheden die de openbare ruimte biedt”, aldus nog Reiter. “Pop-up initiatieven kunnen uitgroeien tot permanente maatregelen. In München was er een project met bomen in plantenbakken die mensen moesten water geven. Binnen de kortste keren vroeg iedereen om bomen te planten.”

Pilootprojecten kunnen worden opgelegd van bovenaf, maar kunnen ook groeien uit de basis. In Brussel hebben de acties van Filter Café bijvoorbeeld geleid tot de (voorlopige) inrichting van verschillende schoolstraten. “Onze openbare ruimte is niet democratisch omdat ze kinderen en ouderen uitsluit”, zegt Mikael Colvillle-Andersen, maker van de televisiereeks The Life-Sized City en adviseur van Metamorphosis. “We moeten daarom meer naar kinderen luisteren. Laat een klas 10-jarigen de stad inrichten. Zij zullen het beter doen dan duizend planners, ingenieurs en politici.”