Brussels Blues Society doet verwaarloosd genre heropleven
Met Coco Montoya krijgt Nekkersdal een echte topper over de vloer. Hij is de stergitarist die eerst in de leer ging bij Albert Collins, nadien schitterde bij John Mayall & The Bluesbreakers en sinds 1995 met het uitbrengen van Gotta Mind to Travel een succesvolle solocarrière startte. Op uitnodiging van de mensen achter de Brussels Blues Society komt hij zijn meest recente cd I Want It All Back voorstellen. Over het concert van Carolina Chocolate Drops in de AB lees je overigens alles in Agenda.
Maar wat is nu die Brussels Blues Society? Woordvoerder Winne Penninckx licht toe. "Toen de European Blues Union besloot om haar zetel in Brussel te vestigen, ging het plots allemaal heel snel dankzij de inzet van een paar bluesfanaten, onder wie de voorzitter van Nekkersdal, de Belgische vertegenwoordigers bij de European Blues Union en de man achter de website rootsville.be. De verschillende partijen waren het er al snel over eens dat er een nieuw bluesinitiatief in Brussel moest komen. Je mag niet vergeten dat tot een paar jaar geleden de bluesliefhebbers regelmatig terecht konden in Nekkersdal en Essegem."
"Ons doel is om Brussel weer als bluesstad op de kaart te zetten," gaat Penninckx verder. "In eerste instantie willen we een zekere naamsbekendheid verwerven en geloofwaardigheid opbouwen. Daarvoor zullen we regelmatig concerten organiseren binnen het circuit van de Brusselse gemeenschapscentra, waaronder Nekkersdal en Essegem. Niet toevallig zijn dit de twee locaties waar onze eerste activiteiten zullen plaatsvinden. De roots, nietwaar?"
"We zullen onze affiches zeker niet beperken tot internationaal bekende artiesten. Het is de bedoeling om ook beginnende jonge Belgische bands en soloartiesten een podium te bieden. Hoe we dat concreet gaan uitwerken, ligt nog niet helemaal vast: vrije podia, bluesrally's, wedstrijden, awards: alles is mogelijk. In een later stadium willen we naar het voorbeeld van de Amerikaanse bluesverenigingen blues naar de scholen brengen in de vorm van concerten en/of workshops."
The Music Maker Relief Foundation
Het is een publiek geheim dat in het verleden veel geld werd verdiend op de rug van zwarte bluesartiesten zonder dat zij daar ooit zelf een cent van zagen. Dankzij een aantal voorvechters werd al een en ander rechtgetrokken. Maar helaas gebeurden er nog steeds heel wat onregelmatigheden.
In 1994 richtte de blanke Amerikaan Tim Duffy dan The Music Maker Relief Foundation (MMRF) op. Zijn doel was enerzijds een infrastructuur op touw te zetten zodat bluesartiesten beter betaald zouden worden en in deftige omstandigheden zouden kunnen optreden en opnames maken. Anderzijds wou hij ook zorgen voor administratieve en juridische omkadering, medische bijstand en waardige huisvesting.
Zestien jaar later is de MMRF uitgegroeid tot een instelling die door iedereen in het blueswereldje gerespecteerd wordt. Eric Clapton, Bonnie Raitt en B.B. King betuigden al hun goedkeuring en/of verlenen advies. Grote wereldsterren komen bij de MMRF niet aan bod, de authenticiteit van de muziek staat boven alle twijfel.
In de karavaan die naar Wolubilis afzakt, vinden we Ardie Dean, Pat Cohen, Adolphus Bell, Albert White, Eddie Tigner, Lil' Joe, Dr. Burt en Beverly Guitar Watkins. Vooral deze laatste moet je echt eens live aan het werk zien. Deze kranige dame van zeventig is een waar buskruitvat op het podium. Voor wie een portie onversneden blues wil horen, is dit een unieke kans.
--------------------------
Coco Montoya op 5 november om 20 uur in GC Nekkersdal (Emile Bockstaellaan 107, 1020 Brussel), 12-15 euro.
Lightnin' Guy op 26 november om 20 uur in GC Essegem (Leopold I-straat 329, 1090 Jette), 12-15 euro.
The Last/Lost Blues Survivors op 16 november om 20.30 uur in Wolubilis (Paul Hymanslaan 251, 1200 Brussel), 12, 17,5 of 21 euro.
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.