Muziekpublique viert 15-jarig bestaan met feestweekend

Het begon ooit met een concert dat de verborgen talenten van muzikale Brusselaars in de openbaarheid bracht. Vijftien jaar later organiseert Muziekpublique ongeveer honderd concerten per jaar, en volgen zeshonderd leerlingen er les. Dit weekend viert het centrum voor wereldmuziek zijn verjaardag met een reeks optredens.

Om haar verjaardag te vieren, vraagt Muziekpublique de beste producties van de afgelopen vijftien jaar op het podium. Het sixtet Blindnote trapt vrijdag de eerste van twee avonden af met een concert in het donker. “Het is een uniek reünieconcert dat de zintuigen prikkelt,” zegt directeur Peter Van Rompaey. De muzikanten komen van over de hele wereld: Mexico, Turkije, Armenië, Senegal en Madagasker en Jordanië.

Op zaterdag speelt Refugees for Refugees een deel van zijn nieuwe repertoire. Die groep ontstond in 2016 uit vluchtelingen die toen in België aankwamen. Inmiddels zijn tien muzikanten als vaste kern overgebleven, met wie Muziekpublique via zijn eigen platenlabel een album heeft uitgebracht dat heel goed is ontvangen. “De stijlen wisselen elkaar af,” zegt Van Rompaey. “Er zijn soufiliederen uit de Arabische wereld, maar ook muziek gebaseerd op die van de Tibetaanse boeddhisten.”

Een derde absolute aanrader volgens Van Rompaey is het optreden van Tamala, een groep die begin maart de Klara-prijs voor beste cd in de categorie wereldmuziek binnenhaalde. Die groep bestaat uit de Senegalezen Mola Sylla en Bao Sissoko en de Belgische Wouter Vandenabeele.

Verborgen muziek

Even terug in de tijd. Vijftien jaar geleden zag Van Rompaey dat Brussel enorm veel talentvolle muzikanten in huis had die niet altijd de erkenning kregen die ze verdienen. Het idee voor Muziekpublique was geboren. De muzikanten die toen kwamen spelen op het eerste concert dat ‘Verborgen muziek’ heette, geven er vandaag nog les en treden op.

Emre Gültekin bijvoorbeeld werd geboren in La Louvière en leerde van zijn vader saz spelen, een Turkse luit. Vandaag geeft hij die kennis door aan zijn leerlingen. Ook Osvaldo Hernandez uit Mexico speelde op dat eerste concert en is nooit meer uit Muziekpublique vertrokken.

Die functie van Muziekpublique als opleidingsinstituut is enorm belangrijk, zegt Van Rompaey. “Niet alleen omdat mensen met een instrument een heel nieuwe cultuur leren, ook omdat onze muzikanten het vaak financieel niet zo breed hebben en ze op deze manier hun geld kunnen verdienen. Bovendien merkten we ook dat er heel veel vraag naar was.”

Zeshonderd leerlingen

In totaal volgen er ongeveer zeshonderd mensen les bij Muziekpublique, dat vijftig verschillende lessen dans en muziek aanbiedt. De jongste van de studenten is een zesjarig meisje uit Molenbeek, dat kanoun leert spelen, een liggende harp die opduikt in veel Arabische muziek. De oudste van de leerlingen schat Van Rompaey op zestig of zeventig. Ze leren instrumenten als oed of saz, beiden een soort luit, of bandoneon, een Argentijns harmonica-achtig muziekinstrument.

Ook bracht Muziekpublique inmiddels negen albums uit die goed zijn ontvangen. De groep achter de nieuwste cd, Tamala, is uitgenodigd op het BBC-podium van het Womad-festival, het belangrijkste wereldmuziekfestival van Groot-Brittannië. "Onze missie om Brusselse artiesten bekendheid te geven, is geslaagd," blikt Van Rompaey tevreden terug.

> 15 jaar Muziekpublique
6/4, 20.00
7/4, 20.00