Arsenal: 'Wij luisteren nooit naar wereldmuziek'

Arsenal ging door een diepe crisis, maar nu is er eindelijk het fris als een bloem in de lente geurende Lotuk. Het duo stelt zijn nieuwe cd voor in een uitverkochte AB, en mag daarna de zo-mer op gang trappen op Couleur Café. "Deze plaat is erg uptempo. Ze sluit beter aan bij hoe we live zijn."

"We zijn tevreden over hoe Arsenal werkt: John staat vooraan tijdens de concerten, en ik heb de grootste bek tijdens interviews," zegt Hendrik Willemyns. "Perfect compatibel," vult John Roan aan. Even zag het ernaar uit dat er geen sprake zou zijn van een derde Arsenal-cd. De opnames van Outsides waren niet zonder strubbelingen verlopen en na hun concert in Werchter zat er een dik haar in de boter tussen Hendrik Willemyns en John Roan. Maar een trip naar het Hoge Noorden bracht soelaas en de soundtrack voor De poolreizigers-dvd bleek een katalysator voor het nieuwe album.

Onder het verzonnen titelwoord Lotuk schuilt een veelzijdige cd die varieert tussen Braziliaanse beats, rockdance, rap en folky pop. Hun oude voorliefde voor gitaarrock schemert door in de indrukwekkende reeks gastvocalisten: Grant Hart van Hüsker Dü, John Garcia van Kyuss en Shawn Smith van Brad! Voorts maakt ook Cortney Tidwell een opgemerkt debuut naast de zwoele vocalen van ouwe getrouwe Mario Vitalino Dos Santos.

Soelaas uit het noorden
Willemyns en Roan begonnen in 2006 al aan het nieuwe album, maar toen al voorspelden ze dat het een 'moeilijke derde' ging worden. "Het is erg stroef begonnen," zegt Roan. "Bij de opnames van Outsides boterde het niet meer tussen ons." Willemyns: "Vooral na Outsides is de bom gebarsten. Ik had ook geen zin meer om met stemmen te werken, het was teveel een systeem geworden. De poolreizigers-dvd was een ideaal vehikel om te herbronnen omdat het volledig instrumentaal was, John en ik konden gewoon met de muziek bezig zijn. We hebben ons daarna een jaar opgesloten in de studio in Brussel, en vanaf dan ging het redelijk vlot." Over de (moeilijke) relatie tussen Roan en Willemyns is al veel gezegd en geschreven. "Wij zijn eigenlijk meer dan vrienden, we hebben een 'relatie'. En zoals in elke relatie gaan wij door pieken en dalen. Toon mij een groep die niet met dat soort problemen kampt. Ten tijde van Rock Torhout zagen wij de leden van U2 toekomen elk in hun eigen wagen, met hun eigen boekhouder en advocaat erbij. Om dan gezellig samen op het podium te stappen."

Om in alle rust aan de nieuwe plaat te kunnen werken, trokken beiden naar Noorwegen, waar ze een studio bouwden. En dat voor een groep die vooral bekend is om zijn warme Braziliaanse beats. Willemyns: "Dat contrast zoeken wij net op. Wij zijn sowieso geïnteresseerd in Scandinavië en in muziek die uit het noorden komt - Motorpsycho, Kings of Convenience, Mew. Iedereen associeert ons altijd met Zuid-Amerikaanse muziek, maar wij luisteren nooit naar wereldmuziek." Roan: "Melancholie heeft altijd al een belangrijke rol gespeeld in onze muziek. Als je Scandinavië binnenrijdt, wordt je er door overvallen. Die sessie in Noorwegen heeft muzikaal miss niet veel opgeleverd, maar uiteindelijk heeft het wel de basis gelegd voor Lotuk en het heeft ons opnieuw dichter bij elkaar heeft gebracht."

Lijstjes
Het lijstje met gastzangers dat Arsenal laat opdraven wordt met elke plaat indrukwekkender - en eclectischer. Op Lotuk worden gitaarrockgrootheden als Grant Hart van Hüsker Dü en John Garcia van Kyuss gekoppeld aan dancemuziek. Willemyns: "John Garcia stond al op mijn verlanglijstje voor er sprake was van Arsenal. Ik mixte vroeger techno met de stonerrock van Slo Burn of Kyuss en dat klonk fantastisch. Bij onze eerste cd durfde ik hem niet te vragen, al die wereldmuziek leek me niks voor hem. Na twee platen en een plekje op de Six feet under-soundtrack had onze 'cv' al wat meer body. Garcia ging snel akkoord. Hij had al iets gelijkaardig gedaan met Crystal Method, een project met de ex-gitarist van Limp Bizkit, Wes Borland."

"Met Grant Hart heeft het wel wat langer geduurd, meer dan een jaar. Hij heeft geen internet, de contacten verliepen via heel wat tussenpersonen. Met 'All of my senses' heeft hij hier een hitje gehad, een nummer opgebouwd rond orgelkes. Bij ons zijn dat ook allemaal orgelkes, maar dan iets anders gebruikt (lacht)."

"Shawn Smith had wel ervaring met elektronische muziek. De hit 'Battleflag' bijvoorbeeld, een remix door Lo Fidelity Allstars van een nummer van Pigeonhed, een van zijn vele groepen."
Als er lijstjes worden aangelegd, kun je je natuurlijk afvragen wie de eindstreep niet gehaald heeft. Howe Gelb van Giant Sand vernemen we, maar ook Greg Sage van The Wipers. "Pure underground," zegt Willemyns. "Kurt Cobain haalde hen aan als grote invloed voor Nirvana. Greg Sage heeft na The Wipers een fantastische croonerplaat gemaakt met enkel drumcomputer en gitaar. Die man is echt de real deal, die heeft nooit uitverkoop gedaan."

Parlando
De gastzangers krijgen bij Arsenal carte blanche. "We sturen hen enkele tracks op waar ze volledig hun goesting mee mogen doen," zegt Willemyns. "Daarna gooien we de muziek weg en bouwen een volledig nieuwe song aan de hand van hun vocals. Wat we niet goed vinden, knippen we eruit." In 'Turn me loose' gaat rapper Mike Ladd nogal heftig tekeer: 'Get it together when I got a gun' zingt hij over een vrouw met wie hij het niet meer ziet zitten. "Mike Ladd heeft me er onmiddellijk bij verteld dat hij heel gelukkig is met zijn vriendin (lacht). Dat nummer is een compilatie van allemaal ex-vriendinnen. De tekst verwijst naar 'Hey Joe': daarin knalt het hoofdpersonage zijn ex ook af."
Voor de opvallendste vocale bijdrage zorgt Grant Hart, die in het erg persoonlijke 'The letter' voorleest uit The young and the evil van wijlen de schrijver Charles Henri-Ford. Willemyns: "Grant Hart was erg goed bevriend met hem en wilde hem een passend eerbetoon brengen. Maar als we op voorhand hadden geweten dat hij zou afkomen met een parlando, hadden we wellicht nee gezegd. Maar zie, het werkt."

Freaks
Lotuk is net als de vorige cd Outsided in limited edition verkrijgbaar met een dvd waarop Willemyns en Roan hun gastvocalisten in hun thuisland gaan opzoeken. In een erg mooie roadmovie wordt gefilosofeerd over hoe zwaar muziek maken is, of hoe licht. Willemyns: "In de eerste plaats willen we onze gastzangers een beetje kaderen, maar het is ook gewoon superleuk om te doen. We hebben in een maand tijd een groot stuk van Amerika gezien, tenminste toch de steden - Seattle, Nashville, Chicago, Minneapolis, en een beetje New York. John Garcia heeft ons bijvoorbeeld getoond waar de legendarische generator parties in de woestijn hebben plaatsgevonden."

Hoewel Willemyns in Antwerpen woont en Roan in Gent, ligt de kiem van Arsenal in Brussel (hun naam verwijst naar een oud wapenarsenaal in Etterbeek). Toen Willemyns begin jaren 1990 aan het Rits kwam studeren ging een nieuwe wereld voor hem open. Hij liet de gitaarrock voor wat het was en stortte zich op elektronische muziek. Willemyns: "Hier was niemand geïnteresseerd in een derderangs gitaarbandje uit West-Vlaanderen. Elektronische muziek kwam op, de Fuse maakte furore. In Brussel moest je vernieuwen om op te vallen. De stad geeft enorm veel impulsen en energie. Dat heb je in Parijs, New York, Londen, en ook in Brussel. Het Rits was voor mij een openbaring. Thuis had nog niemand gehoord van Hüsker Dü of Kyuss gehoord, en vonden ze mij een freak, maar aan het Rits waren het allemaal freaks."

:: Arsenal
wanneer: 30.4.2008 om 20.00 uur
waar: Ancienne Belgique, Anspachlaan 110, Brussel, 02-548.24.24 - UITVERKOCHT

wanneer: 28.6.2008
waar: Couleur Café, Thurn & Taxis, Picardstraat 3, Brussel
tickets: €32/39/68