Lalalover: Creatief met hip-hop

"Zwarte muzikanten kunnen schaamteloos emotioneel zijn. Als ze van iemand houden, zeggen ze gewoon 'I love you'. Maar ze zingen dat zo intens dat dat woorden worden die wegen. Dat wil ik ook. Je moet naar pure passie streven." Ex-Das Popper Tom Kestens doet het nu als Lalalover en geeft deze week acte de présence in de AB.

Tom Kestens, een blanke soulman van 30 uit Keerbergen, heeft na vijf jaar met Das Pop en tussentijds sessie- en schrijfwerk (een kortfilm van Stijn Coninckx, toeren met Sarah Bettens, muziek voor theatergroep De Queeste, de soundtrack van Vidange perdue van Geoffrey Enthoven) vorig jaar de tijd gevonden voor zijn eigen lite white soul. "Ik ben verslaafd aan de Stevie Wonders van deze wereld. Ik wil op mijn eigen muziek kunnen bewegen." Kestens kreeg een opnamebudget bij de bank om de hoek en debuteert nu met Heliotropic. Het plaatje springt vrolijk heen en weer op de beats van de bevriende hiphopper Krewcial en houdt het erg dansbaar met Fender Rhodes, hammondorgel, funky gitaren, jazzy blazers en strijkers, en sexy samenzang. "De muziek is gebaseerd op grooves, maar het blijven popsongs."

Jij schrijft de nummers, speelt gitaar, piano, bas en viool, programmeert en arrangeert. Waarom nog een producer?
Tom Kestens: Hij moet de rem zetten op de ideeën en ze selecteren. Zeggen welke kant een nummer uit kan. Ik wilde per se met Krewcial werken, want die gebruikt de juiste samples en geluiden. Hij zoekt de beste bas- en snaardrums. Hij zorgt ervoor dat de loop van een beat niet machinaal klinkt, maar een natuurlijker gevoel krijgt. Hij leerde me ook dat niet alles op de tel moet gespeeld worden. Muziek gaat veel meer leven als de strijkers er wat 'achter' zitten en de snaardrum echt rustig speelt.
Je speelt solo maar stapt ook mee in andermans projecten. Ben jij de perfecte huurling?
Kestens: Er zijn nauwelijks multi-instrumentalisten meer dus worden we veel gevraagd. Dat is fijn. Vooral bij soundtracks voel ik dat ik dingen mag doen waar ik zelf nooit mee naar buiten zou komen. Het helpt trouwens je eigen muzikale taal aan te scherpen. Je schrijft klassieke thema's, een stukje Spaanse gitaar, electro. Zo word je breeddenkend en inventief. Je hoort een jazzcombo maar er is geen geld. Dus samplet Krewcial een jazzplaat, ik doe de piano en de bas en we hebben ons combo. Dan ben je in een speeltuin bezig!

En het betaalt de huur.
Kestens: Dat is de contradictie. Zodra je met je eigen ding begint, kost je dat alleen maar geld. Als je in huurdienst ten dienste van anderen speelt, kan je er perfect van leven. Leg dat maar uit thuis. Ik moet gaan voor Lalalover maar daardoor mis ik opdrachten die mijn nachtrust garanderen.

Je bent vorig jaar met je gezin verhuisd naar Ronda in Spanje. Hoe organiseer je je carrière?
Kestens: Als het echt te druk wordt voor papa Tom komen we terug. We zien wel. De kinderen zijn er graag maar zoals mijn dochtertje Lotta zei: "De ene dag wil ik nooit meer weg uit Spanje en de andere dag wil ik meteen terug naar België." Zo is dat bij papa elke dag. (lacht) Ik weet niet goed waar mijn hart nu eigenlijk ligt. Mijn gezin woont ginder in een prachtige streek. Hier heb ik mijn vrienden en muzikanten.

Je nam je cd op in Studio El Choque Ideal maar bijkomende opnames deed je onder meer 'in Anna's bedroom'?
Kestens: De zanglijnen voor 'Troubles & Fights' en 'One Piece Man' heb ik gezongen in de slaapkamer van mijn jongste dochter. Ze sliep in een studio maar dat begreep ze niet. Alle audioapparatuur, mijn instrumenten en de computer stonden daar. Ik hield ermee op als ze in bed moest en deed verder als ze weer wakker was.

::Donderdag 23 februari in Ancienne Belgique, Anspachlaan 110, 1000 Brussel, 02-548 24 24, Toegang is 10 euro.