Ouders bouwen zelf een school voor hun gehandicapte kinderen

“Het is zwaar,” vertelt Nicholas Brooke, een van de vaders die sinds de eerste dag betrokken is bij het project. “Als ouder moet je, naast je dagelijkse verantwoordelijkheden, ook bijna als arts optreden om je kind degelijk bij te staan. We hadden nood aan een school die ons daarbij ondersteunt, die de kinderen opvolgt, en dat op een professionele manier. Dat bestaat momenteel niet in België, behalve de basisschool La Famille in Koekelberg.”

Kinderen met een dergelijke handicap hebben nood aan een volledige omkadering om zich voluit te kunnen ontwikkelen. “De meeste klassieke scholen voelen aan als een parking voor kinderen. Ze worden er ’s ochtends gedropt, aan hun lot overgelaten omdat er niet voldoende tijd of middelen zijn om ze op een gepaste manier bij te staan. Ze komen ’s avonds terug, vaak zonder iets te hebben bijgeleerd. Dat is erg angstaanjagend voor een vader.”

Het grootste probleem volgens Brooke is dat, als de kinderen afstuderen van de basisschool La Famille, er geen opvolging meer mogelijk is. “Er bestaat geen middelbare school die verder bouwt op die manier van lesgeven in België. Daarom hebben wij zes jaar geleden beslist om de handen in elkaar te slaan en zo’n school uit de grond te stampen. En dat heeft gewerkt.”

“We zijn gaan aankloppen bij politici en hebben ons oor te luisteren gelegd bij de verschillende betrokken instanties. Er was veel interesse, en in het begin kregen we heel veel steun vanuit de politiek voor de creatie van deze school. Tot er handtekeningen geplaatst moesten worden, en het nodige kapitaal voor de bouw van de school en de financiering van het project bekend raakte. Toen werd het muisstil, en moesten we zelf met oplossingen komen.”

Helemaal alleen

Oorspronkelijk dachten de ouders dat ze, zodra het project was gestart, financiële of juridische hulp zouden krijgen. Dat bleek niet het geval.

“Het was naïef om te denken dat we konden rekenen op financiële of juridische bijstand. We moesten zelf op zoek naar geld. Drie miljoen euro moesten wij bijeen zien te krijgen, voornamelijk via privé-investeerders, want zelf hadden wij geen frank.”

“We hebben heel veel risico’s genomen, jarenlang. We moesten tegelijk met investeerders, projectontwikkelaars en alle andere betrokken partijen voor de constructie van zo’n gebouw onderhandelen. We kregen ook meermaals te maken met juridische tegenslagen, en raakten in verschillende rechtszaken verwikkeld.”

Na zes jaar is het uiteindelijk gelukt. De werken voor de school, die uiteindelijk La Cime zal heten, zijn begin januari begonnen aan de Paul Stroobantlaan in Ukkel, vlak naast het Wolvendaelpark. Het wordt een modern, milieuvriendelijk gebouw, dat voldoet aan alle (zeer strikte) normen.

Ook zal het gebouw multifunctioneel zijn, want de scouts van Ukkel, die zich op hetzelfde terrein bevinden, kunnen wellicht mee­genieten van de faciliteiten, door de speelplaats op zondagnamiddagen als speelterrein te gebruiken.

Brooke blikt met gemengde gevoelens terug op de voorbije jaren. “We zijn heel dankbaar voor alle hulp die we kregen van verschillende kanten. Toch merken we dat het administratieve systeem in Brussel meer belemmerend werkt dan dat het vooruitstrevend is, en dat is jammer. Maar het verhaal eindigt positief, want wij kunnen vijftig kinderen helpen.”