Prijzenpolitiek Brusselse scholen: 'Kosten secundair kunnen oplopen tot bijna 1000 euro’

De prijzenpolitiek van de Brusselse secundaire scholen vertoont grote verschillen. Dat blijkt uit onderzoek van politieke partij Vooruit in 34 Brusselse scholen. "Het verschil kan oplopen tot meer dan 500 euro," zegt parlementslid Hannelore Goeman (Vooruit).

Vooruit deed een steekproefonderzoek in 34 Brusselse secundaire scholen. Daarbij werden telkens voor het eerste jaar 1A (zonder Latijn) en voor de vierde economische wetenschappen bekeken wat de schoolkosten zijn per jaar.

Uit het onderzoek van Vooruit blijkt niet alleen dat de schoolkosten hoog kunnen oplopen, maar dat er grote verschillen zijn tussen de scholen. Zo rekent in de richting 1A (zonder Latijn) de duurste school in Brussel 769 euro per jaar aan. De goedkoopste 400 euro.

Bij de vierde economische wetenschappen is het verschil tussen een dure en goedkopere school nog groter. De duurste rekent de ouders 925 euro aan per jaar, de goedkoopste 340 euro.

De verschillen in de schoolkost zitten in de aankoop van (duurdere) boeken, schooluitstappen, mappen, verplichte aankoop of huur van laptops, etcetera.

Uit het onderzoek van Vooruit blijkt ook dat een meerderheid van de scholen niet transparant communiceert over de schoolkosten die zullen worden aangerekend. En de scholen die wel een overzicht geven van de schooluitgaven, doen dat vaak onvolledig.

“Studiekeuze en schoolkeuze mag niet afhangen van de portemonnee van de ouders”, zegt fractieleider in het Vlaams parlement Hannelore Goeman (Vooruit), die het onderzoek ook voor Antwerpen en Vlaamse centrumsteden liet uitvoeren. “Scholen die soms amper 3 km van elkaar liggen hebben verschillen in de schooluitgaven die oplopen tot 500 euro.”

Eindtermen

Voor Vooruit zijn de cijfers de aanleiding om een maximumfactuur in het secundair onderwijs te vragen. Een maximumfactuur bestaat al sinds 2008 in het lager onderwijs. “We vragen een verhoging van de Vlaamse werkingsmiddelen voor het secundair zodat scholen materiaal kunnen voorzien dat nodig is om de eindtermen te behalen,” aldus Goeman.

Een maximumfactuur biedt nog een ander voordeel, zegt Goeman. “Het zorgt er ook voor dat de scholen meer kostenbewust omgaan met de fondsen die ze krijgen. De maximumfactuur werkt in het basisonderwijs, waarom ze dan niet invoeren in het secundair onderwijs,” besluit ze.

Vlaams minister van Onderwijs Ben Weyts (N-VA) gaat niet mee in het pleidooi voor de invoering van een maximumfactuur in het secundair onderwijs. Dat zei hij in De Ochtend op Radio 1. Voor minister Weyts is het "evident" dat er verschillen bestaan. "Sommige scholen rekenen hogere bedragen aan, eenmalig, inclusief uitstappen, zwemlessen, leerboeken en ander didactisch materiaal, kledij voor LO, en noem maar op", somde hij op. "Je moet je ervoor hoeden dat je geen appelen met peren gaat vergelijken."

Weyts wees in het interview op het bestaan van de vrije schoolkeuze en "de vrijheid van scholen om zelf keuzes te maken". "Wanneer je maximumfacturen gaat hanteren, dwing je scholen in een keurslijf, de idee dat iedereen gelijk moet zijn. Ik snap dat vanuit een links ideologisch dogma, maar dat staat haaks op de realiteit. Laat scholen keuzes maken, laat ouders keuzes maken, in plaats van iedereen dwangmatig in een keurslijf te gaan dwingen."

Omdat richtingen uit het beroeps- en technisch secundair onderwijs wegens de gebruikte materialen duurder zijn, zullen ze bij de invoering van een maximumfactuur uit de markt geprijsd worden, waarschuwde Weyts ook. Die verschillen per richting zijn meteen de reden waarom een maximumfactuur in het basisonderwijs mogelijk is, en in het secundair niet, aldus Weyts. "En dat pleidooi is ook een pleidooi voor meer belastinggeld dat moet worden opgehoest. Iemand zal de factuur moeten blijven betalen,via de belastingbrief. Het zijn altijd dezelfden: de middenklasse."