Met hun eigentijdse elektrische fiets gooien de Brusselse ondernemers van Cowboy hoge ogen, maar intussen heeft niemand oog voor de verliezers door het faillissement van koerierbedrijf Take Eat Easy, de vorige start-up van dezelfde ondernemers. Die zouden minstens een deel van hun schulden uit een vorig avontuur moeten terugbetalen, vinden de vakbonden en SMart, een coöperatieve die freelancers begeleidt.
© Cowboy
| De bejubelde ondernemers van de hippe Cowboy-fiets lieten eerder koerierbedrijf Take That Easy failliet gaan, met heel wat verliezers.
Opinie
'Cowboy moet iets terug doen voor verliezers van Take Eat Easy'
De jonge stichters van Take Eat Easy worden alom met lof overladen omdat ze erin geslaagd zijn 10 miljoen euro vers kapitaal op te halen voor de lancering van een nieuwe Brusselse start-up, Cowboy genaamd.”
“We zijn enorm verbijsterd dat dat wordt voorgesteld als een mooi staaltje ondernemerschap. Het geheugen is blijkbaar kort: deze cowboys van wie de zin voor avontuur geprezen wordt, hebben wel een grote schuld achtergelaten die wij met velen in hun plaats hebben betaald. Laten we even de feiten opfrissen. In juli 2016 kondigde de maaltijdleverdienst Take Eat Easy zijn faillissement aan.
De start-up liet duizenden fietskoeriers in heel Europa in de kou staan, ze werden immers beschouwd als zelfstandigen die geen recht hadden op een schadevergoeding. De meesten konden bovendien fluiten naar hun laatste weken loon. De enige uitzondering waren de koeriers in loondienst van SMart van wie het contract de betaling van hun loon garandeerde. Ook wanneer de onderneming die van hun diensten gebruikmaakt in moeilijkheden verkeert. Totaal bedrag van de door SMart betaalde lonen: 400.000 euro die – moeten we het zeggen? – nooit zijn terugbetaald.”
“Bij de slachtoffers van dit faillissement komen nog de meer dan duizend restaurateurs die maaltijden bereid hebben die Take Eat Easy nooit heeft vergoed, ook al hebben de klanten de geleverde dienst onmiddellijk betaald. De verschuldigde bedragen aan sommige restaurateurs lopen op tot 20.000 euro.”
“Ondernemers hebben uiteraard het recht om fouten te maken, maar als ze nadien herbeginnen, hebben ze dan niet de plicht om – ook al is het slechts gedeeltelijk – hun schulden te kwijten?"
“Hoe komt het dat onze wettelijke kaders toelaten dat personen die dergelijke schade hebben aangericht, hun mislukking met een volstrekte achteloosheid van zich kunnen afschudden, zonder zich iets aan te trekken van de gevolgen van hun daden? Wettelijke kaders die het ondernemers mogelijk maken om hun werknemers (de koeriers) en leveranciers (de restaurateurs) de risico’s te laten dragen, maar zelf alleen de voordelen uit de situatie halen. Kan het contrast tussen het succes van deze golden cowboys en de moeilijkheden van hun werknemers en leveranciers groter zijn?”
“Ondernemers hebben uiteraard het recht om fouten te maken, maar als ze nadien herbeginnen, hebben ze dan niet de plicht om – ook al is het slechts gedeeltelijk – hun schulden te kwijten? In dit verhaal hebben de golden cowboys van Take Eat Easy geen enkel nadeel geleden, zich voor niets moeten verantwoorden en halen ze zelfs profijt uit hun eerste mislukking, terwijl anderen in hun plaats voor de kosten opdraaien.”
“Erger nog, het blijkt zelfs (De Tijd, 22 oktober 2018) dat ze het vertrouwen van de investeerders behouden. De nieuwe kapitaalophaling door hun start-up wordt ‘hoofdzakelijk geleid door het New Yorkse fonds Tiger Global Management en ondersteund door de investeerders van het eerste uur: Oscar Salazar (Uber), Thibaud Elziere (eFounders), Bertrand Jelensperger (LaFourchette), Harold Mechelynck (Ogone), Fred Potter (Netatmo) en Francis Nappez (BlaBlaCar).’”
“Bij die laatsten herkennen we vooraanstaande spelers van de digitale economie. We weten echter dat geen enkel leveringsdienst vandaag rendabel is. En gelet op hun economisch model wijst alles erop dat ze het ook nooit zullen zijn. Wat is dan de motivering van deze investeerders? Zouden ze bezig zijn een speculatieve zeepbel te voeden? Of verenigen ze hun krachten om het ecosysteem van de wereld van de arbeid en de sociale bescherming te blijven ondermijnen om vrij spel te geven aan de disruptors van de digitale economie?”
“Recente schandalen hebben ertoe geleid dat de publieke opinie meer moraal van de politiek en een goed bestuur van de overheidsbedrijven vraagt. Wanneer worden gelijkaardige eisen gesteld aan de zakenwereld?”
Sandrino Graceffa, gedelegeerd bestuurder van SMart
Frank Moreels, voorzitter van de Belgische Transportarbeidersbond - ABVV
Jérôme Pimot, medestichter van CLAP, een belangenvereniging van fietskoeriers
Martin Willems, vast secretaris van de LBC-NVK
Lees meer over: Brussel , Opinie , e-bikes , cowboy bikes , Take Eat Easy , fietsen
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.