Di Rupo-nota: Een op drie

'Niemand moet nog met taboes afkomen.' Het zijn de woorden van federaal minister Paul Magnette (PS) nadat Elio Di Rupo zijn formateursnota toegelicht had.

Di Rupo, die vorige week nog zei dat hij zichzelf vijf tot tien procent kans gaf, geeft iedereen het nakijken. De nota is geen PS-werkstuk, er gaan socialistische taboes voor de bijl. Bloeden gaan we allemaal. Renteniers en werklozen, gepensioneerde ambtenaren en schoolverlaters, maar bovenal de middeninkomens zullen het voelen. De 22 miljard die Di Rupo bijeenharkt, bestaat uit twee derde (nieuwe) inkomsten, een derde uit besparingen. Moeilijk te slikken voor centrumrechts. Toch bestaat de nota uit eten en drinken voor iedereen, en dat verklaart meteen waarom de reacties van de politieke partijen dinsdag uitbleven.

Di Rupo maakt het N-VA-voorzitter Bart De Wever knap lastig. Sociaal-economisch kan De Wever de nota moeilijk afschieten, maar communautair is er meer dan een angel. De responsabilisering van de deelstaten gaat bijvoorbeeld veel minder ver dan wat N-VA wil. En ook de symboliek van een federale kieskring mag niet onderschat worden. Anderzijds wordt Brussel-Halle-Vilvoorde 'proper' gesplitst. De toegevingen die de Vlamingen moeten doen, beperken zich tot de zes faciliteitengemeenten. Niet leuk voor de Vlamingen daar, maar van de uitbreiding van Brussel is geen sprake meer. Di Rupo is trouwens de eerste Franstalige die een splitsingsvoorstel op tafel legt. Zeker een verdienste.

Wat Di Rupo over Brussel schrijft, kan niet anders dan de Vlamingen ontgoochelen. De minister-president krijgt weliswaar veiligheid als bevoegdheid, maar één politiezone komt er niet. De harde adepten van een (officieel) eentalig Frans gewest moeten hun dromen opbergen, maar Di Rupo wil wel af van de tweetaligheid van ambtenaren in de gemeenten. De PS hoopt hiermee in Brussel de achterban aan werk te helpen, een maatregel die onvermijdelijk ten koste zal gaan van Nederlandstalige ambtenaren en inwoners. Tenzij Di Rupo zijn belofte gestand doet: de Nederlandstaligen worden in het Nederlands bediend. Elementaire rekenkunde leert dat dan, om organisatorische redenen, minstens één derde van het gemeentepersoneel Nederlandstalig moet zijn. Maar er zullen dossiers geteld worden. Een tekeningetje hoeven we hierbij niet te maken. En dan is er nog de constitutieve autonomie die het Brussels Gewest zou krijgen. Als die er komt, wordt Brussel (een beetje) minder hoofdstad en (een beetje) meer derde gewest. Een forse stap achteruit.

De onderhandelingen gaan over de toekomst van Vlamingen, Walen en Brusselaars. Ze moeten ook over de Brusselse Vlamingen gaan.