Edito: 'De beste nieuwjaarsspeech kwam van Fouad Ahidar'

Laten we wel wezen: politieke nieuwjaarsrecepties zijn, zelfs voor de politiekers en journalisten voor wie ze bedoeld zijn, een dodelijke cocktail van walking dinners, geforceerd netwerken en temperaturen waarbij jezou zweren dat de klimaatopwarming intussen ook binnenshuis toeslaat.

Toch leefde er onder het politieke journaille enige (wan)hoop dat er dit jaar wel behoorlijk wat nieuws zou te rapen vallen. De federale formatie flirt met de grens van 250 dagen, de gesprekken zitten nog steeds muurvast en dus zou er hier en daar toch eens een uitgesproken veto te horen moeten zijn. Helaas. De geschiedkundige uiteenzetting over het liberalisme van Gwendolyn Rutten illustreerde vooral het gebrek aan toekomstperspectief van de liberale partij.

Er was de ongemakkelijke, West-Vlaamse bulderlach van nieuwbakken CD&V-voorzitter Joachim Coens, toen hij noodgedwongen op het onderwerp van zijn informatieronde was gekomen.

N-VA-voorzitter Bart De Wever maakte al even onovertuigend een opening naar de PS die er geen was. En van een hippe vogel als Conner Rousseau hadden wij op zijn eerste speech als SP.A-voorzitter toch iets anders verwacht dan een halfbakken versie van Wim Soutaers’ ‘Allemaal’ en een holle ‘get shit done’-slogan.

Niets gemist dus? Toch wel. In het Brussels parlement in de Lombardstraat vond traditiegetrouw ook de nieuwjaarsreceptie van de Vlaamse Gemeenschapscommissie plaats.

Toegegeven,het parlement van de Vlamingen in Brussel heeft iets weg van een beschermd natuurreservaat in depolitieke wildernis die Brussel is. Maar dat neemt niet weg dat we met de speech van Fouad Ahidar (SP.A-one.brussels) een zeldzaam hoogtepunt voorgeschoteld gekregen hebben.

Ahidar sprak voor de eerste keer als voorzitter van de VGC-raad. Hij is, zoals hij het zelf zei, een echt product van de VGC. Als Brusselaar van Marokkaanse origine leerde hij Nederlands dankzij het jeugdwerk van de VGC. Later werkte hij acht jaar in het jeugdhuis van Centrum West in Molenbeek en beklom hij de politieke ladder tot hij fractieleider werd van SP.A in Brussel en ondervoorzitter van het Brussels parlement.

Het inspireerde Ahidar tot een welgemeende ‘dank u’ en een totaal apolitieke speech. De thema’s die Ahidar dan wel centraal zette: de prijs van het dagelijks leven, de vervuiling op straat, gemiste kansen door discriminatie, een plek op een school, onbetaalbare medicijnen, verkeersonveiligheid. De impact van pestgedrag op het psychische welzijn van jongeren, iets waar Ahidar zelf mee worstelde in zijn jeugd. En een meertaligheid waarbinnen het respect voor het Nederlands in Brussel hoog in het vaandel wordt gedragen.

Een meertaligheid die overigens een extra dimensie kreeg doordat de speech voor het eerst ook simultaan werd vertaald naar Vlaamse gebarentaal. Leerlingen met gehoorproblemen stonden helemaal vooraan tijdens de speech van Ahidar. Een daverend applaus maakte plaats voor lustig rondzwaaien met de handen, het equivalent van applaudisseren in gebarentaal. Nergens anders zoveel handen de lucht in zien gaan bij een nieuwjaarsreceptie.