Een pijnlijk rapport voor het Brussels Gewest

Volgende week beginnen de begrotingsbesprekingen in het Brussels parlement, maar een feest wordt dat niet voor de Brusselse meerderheid.

Vorige week kwam het Rekenhof met zijn rapport over de rekeningen 2020 van het Brussels Gewest. En dat is ronduit vernietigend. Voor wie het gemist zou hebben: het Rekenhof is in de onmogelijkheid om de Brusselse rekeningen goed te keuren, omdat er te veel gegevens ontbreken, te veel fouten en ongerijmdheden zijn vastgesteld met als triest hoogtepunt een vergissing bij de dienst Financiën door een verkeerde komma. Een verschil tussen 777.000 en 777 miljoen euro.

Het is niet de eerste keer dat het Brussels Gewest er zo van langs krijgt in de rapporten van het doorgaans eerbiedwaardige Rekenhof. Al jaren worden fouten vastgesteld, al jaren belooft de Brusselse regering beterschap. Maar blijkbaar lukt het niet om orde te scheppen in de chaos. En dat zet de Brusselse regering flink in haar hemd.

Nog maar eens. We kunnen het niet anders zeggen. Er waren al de aanslagen in 2016, er was al de Samusocial-affaire in 2017, er waren al de brokkeltunnels en er is de mislukte coronastrategie met een vaccinatiegraad waarover elke Brusselaar beschaamd zou moeten zijn.

Het verslag van het Rekenhof is vooral pijnlijk voor minister van Begroting Sven Gatz (Open VLD) die als opvolger en poulain van Guy Vanhengel moet tonen wat hij waard is. Gatz is een doorgewinterde politicus, een uitstekende communicator die al bewezen heeft dat hij zich zonder veel moeite uit lastige politieke situaties weet te laveren.

Maar met dit rapport was er geen beginnen aan. En dat bleek ook uit de communicatie dit weekend. De vergissing van 777 miljoen euro was vervelend, maar niet onoverkomelijk, zo klonk het in een interview met Gatz in De Standaard. Het was niet de beste manier om de blunders die het Rekenhof naar boven haalde snel te doen vergeten.

En zo wordt de Brusselse regering een makkelijke schietschijf. Zowel binnen als buiten Brussel.

Parlementslid Christophe De Beukelaer (CDH) vroeg zich terecht af hoe de oppositie nog vertrouwen kan hebben in de begrotingscijfers waar hij zich vanaf volgende week moet over buigen, als het Rekenhof de cijfers van 2020, wegens de vele fouten, weigert te certificeren. N-VA-parlementslid Cieltje Van Achter vraagt zich af of Sven Gatz niet beter de eer aan zichzelf zou houden.

Maar ook het al fel beschadigde imago van Brussel in Vlaanderen krijgt hiermee nog maar eens een knauw. Daar bevestigen de manke cijfers alleen maar het beeld dat er al langer leeft: het Brussels Gewest kán het niet.

Na 2024 komt er wellicht een zevende staatshervorming. Er rest de Brusselse regering weinig tijd om het beeld van een amateuristisch en klunzig beleid recht te trekken. Tenminste moeten de cijfers in orde zijn en mag de schuldgraad niet de spuigaten uitlopen. Anders is het Brussels Gewest geen partij in de discussie over de herverdeling van de bevoegdheden in ons land en zal het lijdzaam moeten toekijken hoe de andere deelstaten over het lot van de hoofdstad beslissen.