'Media deden sugardating megacampagne cadeau'

Rich Meet Beautiful, de website waar studentes op zoek kunnen naar rijke mannen, zogenaamde sugar daddy’s, en vice versa, trekt zijn omstreden sugardatingcampagne in. “Dankzij de nationale media heeft de Noorse initiatiefnemer met minimale investeringen een mega-campagne gekregen,” zegt professor-emeritus Mediarecht (KU Leuven) Leo Neels.

De Noorse zaakvoerder Sigurd Vedal is naar eigen zeggen geschrokken van de ophef over de reclamecampagne in België. Het Brusselse parket opende inmiddels een opsporingsonderzoek, Brussels staatssecretaris voor Gelijke Kansen Bianca Debaets (CD&V) kondigde aan dat ze een klacht tegen de datingsite indient, en ook Brussels minister-president Rudi Vervoort (PS) liet weten dat hij de campagne bant van heel het grondgebied van het Brussels Gewest.

Even terug naar vorige week toen er vijf billboards door Brussel reden om reclame te maken voor de datingwebsite. Was dat een aanzet tot prostitutie? Neels ziet in de billboard geen directe aanzet tot prostitutie en dat vindt hij ook niet de meest interessante vraag. Hij ziet evenmin dat de campagne gericht zou zijn tot meerderjarigen, zoals Vedal poneerde: “Het gebruik van het woord studentes is geen garantie dat de organisatie zich richt tot meerderjarigen, in het Nederlands gebruiken we scholieren en studentes vlotjes door elkaar. Wat wel duidelijk is: de website gaat niet op zoek naar oma’s die zich tegen betaling willen bezighouden met rijke, oudere mannen, maar ze gaat wel op zoek naar jonge meisjes, al dan niet meerderjarig.”

Maar gaat het per se om seksuele diensten? Ook dat staat niet letterlijk op de billboards. Neels: “Het staat er inderdaad niet in duidelijke bewoordingen op, maar de halfblote borsten duiden toch eerder op een seksuele connotatie dan op een oproep om zich kandidaat te stellen voor de nobelprijs voor Economie.”

Maar is de reclame strafbaar? Neels: “Dat hangt ervan af. Wij hebben, zeer terecht overigens, een reclameverbod voor elk aanbod van diensten van seksuele aard dat specifiek gericht is op minderjarigen, zelfs als dat aanbod in bedekte bewoordingen is geformuleerd, het gebruik van sugarbabes duidt in die richting. Is het in het bijzonder gericht tot minderjarigen? Is het aanzetten tot ontucht? Het is mogelijk. Het strafrecht is niet ver weg. En dat is ook bedoeld: de Noor zoekt bewust de grenzen van het strafrecht op, met vijf billboards heb je alle nationale media-aandacht die je wil. Het is een doortrapte strategie om met zo weinig mogelijk investeringen zoveel mogelijk rendement te krijgen. Een schitterende stunt om gratis media-aandacht te scoren voor weinig budget.”

Rechtbank
Vedal mag dan de campagne intrekken, het is zo goed als zeker dat er na hem anderen zullen komen die hetzelfde zullen proberen. “En dat hebben de politici alleen maar aan zichzelf te danken, ze stemmen wetten, kloppen zich op de borst maar ‘vergeten’ justitie de middelen te geven om de wetten af te dwingen. En dat is nefast voor het rechtsgevoel.” Dus: hoe groot is de kans dat de Noor veroordeeld wordt? Neels: “Ik zie voortdurende publiciteit voor seksuele diensten, in nagenoeg alle kranten en ook in het straatbeeld. Stel dat de rechter de Noor veroordeelt, dan zal hij zich uiteraard verweren met het argument dat de anderen niet vervolgd werden, het niet-handhaven van de wetten is het grootste probleem. De overheid ondermijnt zelf het rechtsgevoel.”