Pensée unique

Le ridicule ne tue pas. FDF-voorzitter Olivier Maingain ziet in minister van Openbare Werken en Verkeer Brigitte Grouwels (CD&V) het paard van Troje van de Vlaamse regering. Een Vlaamse regering die de Brusselse onder curatele wil plaatsen.

Als Maingain en zijn partij niet de belangrijke politieke spelers op het Brusselse schaakbord waren die ze zijn, dan zouden wij u met plezier diens uitspraken onthouden. Jammer, maar helaas. Toch is enige relativering op haar plaats: de partij van Maingain zit in het Gewest in de oppositie. En zelfs extremisten à la Maingain roepen zo mogelijk nog harder in de oppositie.

Erger is dat ook Grouwels' Franstalige collega's in de regering zich (verbaal) aan Grouwels vergrepen. Grouwels bestaat het om het niet eens te zijn met de nota-Di Rupo. Ze is het niet eens met tweetalige lijsten voor de verkiezingen en evenmin met de tweetaligheid van de dienst in de gemeentebesturen. Ze wil eentalige lijsten en tweetalige ambtenaren. Maar dat is vloeken tegen de Franstalige pensée unique. Natuurlijk hoeft niemand het eens te zijn met Grouwels, maar zolang ze het regeerakkoord loyaal uitvoert, heeft ze recht op haar afwijkende mening. Minister Benoît Cerexhe (CDH) en de staats­secretarissen Christos Doulkeridis (Ecolo) en Emir Kir (PS) bakten het zo bruin in hun kritiek op Grouwels dat minister Jean-Luc Vanraes (Open VLD), allerminst een communautaire scherpslijper, het nodig vond om voor Grouwels in de bres te springen.

Bij zoveel verbaal vertoon past eigenlijk een diepe zucht, zij het dat Kir, Doulkeridis en Cerexhe er maar weer eens in geslaagd zijn Brussel als een communautair slagveld voor te stellen. De aanval op Grouwels is de zoveelste poging om de Brusselse Vlamingen uiteen te spelen en om de Brusselse Vlamingen van Vlaanderen los te rukken. Soms lijkt het zelfs te lukken. Dat is ook Carla Dejonghe, voorzitster van de Vlaamse Gemeenschapscommissie, niet ontgaan. Dejonghe betreurde in haar 11 julitoespraak dat Brussel hoe langer, hoe meer een vreemde eend in de Vlaamse bijt lijkt, dat Brussel in de publieke opinie (ten onrechte) steeds vaker ervaren wordt als een antagonist van Vlaanderen en van het Nederlands.

Dejonghe beloofde dat de Vlaamse Gemeenschapscommissie samen met de Vlaamse Gemeenschap de grootstedelijke uitdagingen niet uit de weg zal gaan. In het belang van alle Brusselaars. Olivier Maingain kan het op zijn buik schrijven. De Brusselse Vlamingen laten zich niet in de hoek drummen. En zo hoort het.