Spuugzat

Het was zaterdagochtend even over zevenen toen MIVB-supervisor Iliaz Tahiraj (56) aan het Redersplein op de grens van Laken en Molenbeek aankwam. Hij was opgeroepen omdat bus 14 gebotst was met een Citroën C3. Hij zou nooit meer thuiskomen.

Een dolleman, opgeroepen door de dronken bestuurder van de Citroën C3, mepte hem met één ongelukkige vuistslag dood. Tahiraj, een plichtsbewuste man, stond op een klein jaar van zijn pensioen. Analyses over de verruwing van de maatschappij en de toename van gratuit geweld - ook op het openbaarvervoersnet - kunnen de nabestaanden niet troosten. De blijken van solidariteit van collega's van de MIVB, NMBS, TEC en De Lijn hopelijk wel.

Dat de directie van de MIVB zaterdag het net stillegde om het personeel de kans te geven zijn woede en verdriet te uiten, was de juiste beslissing. Er zijn veiligheidsproblemen op het openbaarvervoersnet. Niet alleen voor het personeel, ook voor de reizigers. En jammer genoeg nemen de problemen niet af. De dood van Tahiraj was dan ook de spreekwoordelijke druppel die de emmer heeft doen overlopen. Het personeel wou niet eerder aan het werk dan na een gesprek met minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet (CDH). Die bijeenkomst kwam er pas maandag in de late namiddag. Rijkelijk laat.

Maar goed, de maatregelen die Milquet samen met haar Brusselse collega's Charles Picqué (PS) en Brigitte Grouwels (CD&V) aangekondigd heeft, houden wel degelijk steek. Er komen honderden extra veiligheidsmensen. Directeur Kris Lauwers noemde de maatregelen zelfs "impressionant". Dat de vakbonden er, na drie dagen opschorting van de dienst, niet in slagen om het personeel op dinsdagochtend weer aan het werk te krijgen, is daarentegen niet te begrijpen. Hebben ze hun achterban niet in de hand? Er is terecht veel begrip bij de bevolking voor de verslagenheid van het personeel. Dat begrip verkwanselen met stakingen is dom. Met de gemeenteraadsverkiezingen in het vooruitzicht hebben de vakbonden overigens voldoende wapens in handen om het beleid te dwingen de gedane beloften waar te maken. En dat de minister van Binnenlandse Zaken een Brusselse is, maakt het de bonden een stuk makkelijker.

Dat alles ontslaat ook het gerecht niet van zijn taak om zijn werk te doen. Er is in de hoofdstad te veel straffeloosheid. Procureur des Konings Bruno Bulthé lijkt gewonnen voor een effectief vervolgings­beleid. "Ik ben dit zinloze, gratuite geweld spuugzat," zei hij. Als hij het al zegt.