Onze reporter op Couleur Café: 'Alles is hier beter'

Véél beter. Dat antwoordt zowat iedereen op Couleur Café, gevraagd naar wat hij of zij van de nieuwe locatie vindt. BRUZZ ging de temperatuur meten op de eerste dag van het Brusselse stads- , pardon, parkfestival.

Het is moeilijk om in rechte lijn naar één van de vier podia te stappen: zoveel valt er langs de paadjes te beleven. Mensen doen aan yoga, klimmen langs touwen in bomen, hangen in matten of trommelen op djembés. Nu het festival dit jaar in het park aan de Heizel doorgaat, is er veel meer plaats, en daar maakt de organisatie volop gebruik van.

'Minder stof'
Er zijn ook vertrouwde taferelen, zoals de exotische eetstandjes, dit jaar onder de blinkende bollen van het Atomium, een winkelstraat en de meisjes die gezichten enthousiast van witte strepen voorzien. Net voor deze reporter dreigt beschilderd te worden, kan hij nog z'n notitieboekje bovenhalen en vragen wát de schilderes dan precies beter vindt aan deze locatie.

“Alles”, zegt ze. “Het is groen, er is plaats, je kan chillen.” Mist ze dan de skyline van de vorige locatie niet? Ze schudt het hoofd en wijst naar de bomen en het Atomium. “Toch ook niet mis”, zegt ze. Dat antwoord weerklinkt zowat óveral.

"Het is een terrein dat uitnodigt om op ontdekking te gaan", zegt een vrouw met een Australisch accent, "met hoekjes en kantjes, art stuff en winkeltjes." Die winkeliers zijn ook tevreden, al wachten ze natuurlijk de omzetcijfers af. "Maar we hebben hier veel meer plaats", zeggen ze in koor. "Op Thurn & Taxi's stonden we zo op elkaar gepakt, en met al dat stof en zo. Neen, geef ons maar dit uitgestrekt park."

Ronnie Flex
Ook opvallend: niemand van de ondervraagden heeft een specifiek optreden waarvoor hij naar de Heizel komt afgezakt. Of toch, na wat aarzelen: Dubioza Kollectiv, de Bosnische sfeermakers, die het festival op het hoofdpodium – de Red Stage - openen.

Maar laat dat nu net de band zijn die heeft afgezegd. Waarna de organisatie inderhaast Ronnie Flex naar het hoofdpodium verhuisde, maar ook die moest verstek geven want: vast in het verkeer.

Op en top Couleur Café
Niet dat dat het de Couleur-Caféganger kwaad krijgt. Hij of zij kan hier tientallen andere dingen doen, en misschien nog wel het belangrijkste op een vrijdagavond na een zware werk- of examenweek: gewoon lekker rondhangen.

Dat rondhangen gebeurt onder het wakende oog van uw vriend, de politie, die dit jaar in uniform tussen de festivalgangers paradeert. Volgens die politie is dat niet abnormaal, en heeft dat niks met de verhoogde terreurdreiging te maken. Toch kan deze reporter zich geen enkele editie van Couleur Café herinneren waarop hij over zijn schouder moest kijken.

Maar ach: de meisjes lachen, de jongens juichen, de artiest Patrice bezielt en Couleur Café is ook dit jaar weer gewoon op en top Couleur Café.